Πόσο διαφέρει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ από αυτό της ΝΔ;

Γράφει ο Γεράσιμος Αραβανής.

Από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που διάκεινται φιλικά στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ διατυπώνεται η ανάγκη να γίνει η προεκλογική αντιπαράθεση των δυο κομμάτων πάνω στα προγράμματα που ετοίμασαν για την επόμενη μέρα, όπως λένε. Το ίδιο ισχυρίζονται ότι θα κάνουν και οι δύο μονομάχοι. Στην πραγματικότητα βαδίζουν στην πεπατημένη, στους γνωστούς δρόμους των διλημμάτων, του ταξίματος, των κινδύνων από την εφαρμογή της πολιτικής του αντιπάλου τους αν επικρατήσει, του εκφοβισμού των ψηφοφόρων σε τελική ανάλυση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του προβάλλει την επιτυχή έξοδο της χώρας από τα μνημόνια και το πέρασμά της οικονομίας σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, τη μείωση της ανεργίας ξεχνώντας φυσικά ότι το 60% των νέων θέσεων εργασίας είναι μερική απασχόληση και κακοπληρωμένη. Ωραιοποιεί τα αποτελέσματα της τετραετούς διακυβέρνησης του και υπερπροβάλλει τα επιδόματα και τις όποιες παροχές στην ακραία φτώχεια. Επίσης, προβάλλει τον αναγκαστικό χαρακτήρα που είχαν για την κυβέρνηση του τα μέτρα λιτότητας ακόμη-ακόμη και η νέα αμερικανοκρατία που εγκατέστησε. Κυρίως ποντάρει στην προβολή του νεοφιλελευθερισμού του Κ. Μητσοτάκη και του επιτελείου του θυμίζοντας τις νεοφιλελεύθερες επιδόσεις τους κατά την περίοδο της κυβέρνησης Σαμαρά. Με δυο λόγια «ψηφίζοντας Μητσοτάκη φέρνετε το χειρότερο, το πιο ακραίο».

Από την πλευρά της η ΝΔ προβάλλει την κακή κατάσταση της οικονομίας, τους οικονομικούς δείκτες που παρουσιάζουν κάμψη στο τέλος του 2018 και το 2019, τις πολύ χαμηλές επενδύσεις ως αποτέλεσμα της εχθρικής στάσης της κυβέρνησης απέναντι στις επενδύσεις και στο επιχειρείν. Προβάλλει την αύξηση της ανομίας και τον πολλαπλασιασμό των άβατων, την άσκηση εκ μέρους της εθνικά υπεύθυνης πολιτικής στα ζητήματα των σχέσεων της χώρας με τους γείτονες. Όπως είναι φυσικό το πεδίο της οικονομίας είναι ο κύριος χώρος της αντιπαράθεσης.

Πόσο όμως είναι προγραμματικές οι διαφορές τους;

Μια σύγκριση των θέσεων του ενός και του άλλου στην οικονομία δείχνει πολύ μεγάλη ταύτιση και μάλιστα στη βάση των αιτημάτων που έχουν διατυπώσει οι φορείς των εργοδοτών.

Στα θέματα της φορολογίας:

30% συνδυαστική μείωση της φορολογίας, ζητά ο ΣΕΒ και οριζόντια επενδυτικά κίνητρα. Μείωση της φορολογίας από το 29% στο 25% από φέτος, μείωση της φορολογίας επί των διανεμομένων κερδών από 15% σε 10%, μέτρο που έχει ήδη νομοθετηθεί και αύξηση του συντελεστή αποσβέσεων στο 150% απαντά ο ΣΥΡΙΖΑ. Μείωση του φορολογικού συντελεστή από το 29% στο 20% σε δύο φάσεις, μείωση στη φορολογία των μερισμάτων από 10% σε 5% και θέσπιση αποσβέσεων στις νέες επενδύσεις παγίων στο 200% απαντάει η ΝΔ.

Χρηματοδότηση επενδύσεων και κίνητρα:

Διευκόλυνση των επιχορηγήσεων και των φοροαπαλλαγών, επενδυτικά κίνητρα για τις στρατηγικές επενδύσεις, φοροαπαλλαγές για έρευνα και καινοτομία είναι το αίτημα των εργοδοτών. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στο προεκλογικό του πρόγραμμα μείωση στα 15 εκατομμύρια ευρώ από 20 εκατομμύρια που είναι σήμερα των επενδύσεων μεγάλου μεγέθους που εντάσσονται στο προνομιακό καθεστώς κρατικών επιδοτήσεων και απαλλαγών, φορολογική απαλλαγή με την ολοκλήρωση του 50% της επένδυσης από 100% που είναι σήμερα, επέκταση της κρατικής στήριξης για προσλήψεις, προγράμματα κατάρτισης και δαπάνες εξοπλισμού σε υπηρεσίες εντός του ίδιου ομίλου, εκπτώσεις 130% σε έρευνα και επενδύσεις, φοροαπαλλαγές στην έρευνα και τεχνολογία και χρηματοδότηση στην επιχειρηματικότητα και την καινοτομία. Η ΝΔ θέτει το ζήτημα των φορολογικών κινήτρων για επενδύσεις, έκπτωση φόρου 40% έως 50% για εκσυγχρονισμό της υποδομής των επιχειρήσεων.

Αντιστοίχως στο αίτημα των εργοδοτών για μείωση του μη μισθολογικού κόστους εργασίας και επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών για νέες προσλήψεις ο ΣΥΡΙΖΑ ανταποκρινόμενος έχει ήδη νομοθετήσει επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών για νέους μέχρι 25 ετών και κατά 25% των εργοδοτικών εισφορών για τους εργαζόμενους ως 29 ετών για το 2020. Η ΝΔ κάνει λόγο για μείωση του μη μισθολογικού κόστους μειώνοντας τις εισφορές στην κύρια σύνταξη από 20% στο 15% εντός τετραετίας και χαμηλότερες εισφορές για επιχειρήσεις που είναι συνεπείς ασφαλιστικά.

Στο αίτημα των εργοδοτών για κράτος φιλικό στην επιχειρηματικότητα, για απλοποίηση της αδειοδότησης και ειδικά της περιβαλλοντικής και επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης σχετικά με την επιχειρηματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ ανταποκρίνεται σε όλα ενώ η ΝΔ ανταποκρίνεται και με το παραπάνω ζητώντας την καθιέρωση αυτοματοποιημένου συστήματος αδειοδότησης, ριζική αλλαγή του χωροταξικού και πολεοδομικού πλαισίου, σύσταση ειδικών τμημάτων στα δικαστήρια για εμπορικές και επιχειρηματικές υποθέσεις.

Όπως φαίνεται εδώ υπάρχει ένας συναγωνισμός ποιος θα υλοποιήσει πρώτος και πληρέστερα τις απαιτήσεις του κεφαλαίου απόδειξη του προσανατολισμού και των δύο κόμματων, τα οποία βλέπουν την όποια οικονομική ανάπτυξη μέσω της κάθε είδους ενίσχυσης των επιχειρήσεων. Και οι δυο είναι έτοιμοι να θέσουν στη διάθεση των επιχειρήσεων το κρατικό ταμείο και σε τελική ανάλυση να διευκολύνουν τις επιχειρήσεις με κάθε τρόπο. Η ΝΔ δεν μπορεί να το κρύψει αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ ανταποκρίνεται το ίδιο καλά.

Μέσω αυτής της οικονομικής πολιτικής θεωρούν και τα δύο κόμματα ότι θα ανθίσουν οι επενδύσεις, θάρθει η ανάπτυξη και οι θέσεις εργασίας. Για 500.000 νέες θέσεις εργασίας μίλησε ο Αλ. Τσίπρας και εν τέλει στο μέλλον, μάλλον στο μακρινό, προβλέπεται η ευημερία του λαού.

Τα πράγματα όμως είναι δυσοίωνα. Παρά το πλήθος και το μέγεθος των προνομίων, οι επενδύσεις δεν έρχονται, παρά μόνο για σημαντικά κομμάτια της δημόσιας περιουσίας, της γης, των επιχειρήσεων και των υποδομών. Τα λιμάνια και τα αεροδρόμια και όλα αυτά ξεπουλιούνται για πενταροδεκάρες μέσω δανεισμού των επενδυτών από τις ελληνικές τράπεζες, την αξιοποίηση ευρωπαϊκών πόρων που έρχονται στη χώρα και τα προνόμια που η ίδια η χώρα χορηγεί.

Από τη στιγμή που οι περιβόητες μεταρρυθμίσεις των μνημονίων αφορούσαν στην ισοπέδωση των εργατικών αποδοχών και δικαιωμάτων, το κλείσιμο μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας μέσω της υπαγωγής της στο υπερταμείο και δεν αντιμετώπισαν καθόλου τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας, δεν φαίνεται να υπάρχει ευοίωνη προοπτική.

Το δημόσιο χρέος ξεπέρασε τα 350 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή πάνω από το 180% του ΑΕΠ. Η χώρα είναι αναγκασμένη να το εξυπηρετεί κανονικά εξασφαλίζοντας μεγάλα πλεονάσματα 3,5% έως το 2023 και άνω του 2% ως το 2060 και παράλληλα να εξοικονομεί και να διαθέτει πόρους για οικονομική ανάπτυξη κάτω από την αυστηρή επιτήρηση της Κομισιόν και την απειλή επιβολής μέτρων. Σε αυτές τις συνθήκες η ανάπτυξη που επαγγέλλονται φαντάζει εξαιρετικά δύσκολη.

Η πρόσφατη έκθεση της Κομισιόν είναι ενδεικτική για τη στάση των δανειστών αφού θεωρεί ότι το πρωτογενές πλεόνασμα για το 2019 και το 2020 θα υστερήσει λόγω των ψιχίων που έδωσε προεκλογικά η κυβέρνηση και η στάση αυτή αφορά φυσικά και τη ΝΔ. Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ανταποκριθεί στο αίτημα της ΝΔ για μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων στο 2%.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρηματολογεί ότι με τη μεγάλη μείωση των φόρων, που προωθεί η ΝΔ, θα μειωθούν τα κρατικά έσοδα και αυτό θα οδηγήσει σε μειώσεις των δαπανών και κυρίως αυτών με κοινωνική διάσταση, στην υγεία και την πρόνοια. Αυτό γενικά είναι σωστό, αλλά σε μεγάλο βαθμό αφορά και τον ίδιο.

Η ΝΔ επαναφέρει τον κανόνα 5 προς 1 δηλαδή μία πρόσληψη για κάθε πέντε αποχωρήσεις από το δημόσιο, γεγονός που θα οδηγήσει εκτεταμένα τμήματά του κρατικού μηχανισμού που βρίσκονται σήμερα στα όρια όσον αφορά τη λειτουργία τους να μην μπορούν να ανταποκριθούν και αυτό σε βάρος των εργαζομένων που συναλλάσσονται στις κρατικές υπηρεσίες και ακόμη περισσότερο στο λεγόμενο «κοινωνικό κράτος».

Παράλληλα η πολιτική αυτή θα διαμορφώσει το έδαφος για αύξηση των ιδιωτικοποιήσεων στη δημόσια υγεία και στην κοινωνική ασφάλιση κυρίως με τη μορφή σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, και την αγορά υπηρεσιών υγείας για τους ασθενείς από τον ιδιωτικό τομέα. Στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης τα σημαντικά βήματα επέκτασης της ιδιωτικής ασφάλισης και των επαγγελματικών ταμείων που έφερε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα επιταχυνθούν από τη ΝΔ στην κατεύθυνση συρρίκνωσης περαιτέρω του αναδιανεμητικού και αύξηση του ανταποδοτικού χαρακτήρα των της. Οι προθέσεις είναι για μία εθνική σύνταξη της τάξης των 350 ευρώ και από κει και ύστερα, στη βάση της αποδοτικότητας μέσω των επαγγελματικών ταμείων και της ιδιωτικής ασφάλισης, θα διαμορφώνεται το υπόλοιπο τμήμα της σύνταξης.

Ο νόμος και η τάξη, η ασφάλεια των πολιτών και η πάταξη της ανομίας, όπως την αντιλαμβάνεται η ΝΔ, είναι κεντρικός στόχος στο πρόγραμμά της και κεντρικό ζήτημα στον πολιτικό λόγο της και στα φιλικά της μέσα μαζικής ενημέρωσης. Στην αύξηση της εγκληματικότητας και της βίας στην εποχή των μνημονίων και της φτωχοποίησης του λαού η ΝΔ προτίθεται να απαντήσει με ένταση της καταστολής. Επιδιώκει την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, στις αψιμαχίες μεταξύ αναρχικών και αστυνομίας θα απαντήσει με την ένταση της αστυνομοκρατίας. Ήδη ανακοίνωσε την πρόσληψη αμέσως αφότου έρθει στην κυβέρνηση χιλίων αστυνομικών για να ενισχύσει τις δυνάμεις καταστολής. Είναι όμως σαφές ότι η εγκληματικότητα δεν αντιμετωπίζεται με την αύξηση της κρατικής καταστολής. Στην ουσία ο πραγματικός στόχος είναι ο εκφοβισμός του λαού, η αντιμετώπιση των προσφύγων και των μεταναστών και η θωράκιση του συστήματος μπροστά στις εργατικές και λαϊκές αντιδράσεις που θα αναπτυχθούν ως συνέπεια της οικονομικής κρίσης και των προβλημάτων που συνεχίζονται.

Είναι προφανές ότι στους βασικούς άξονες και στα βασικά σημεία των προγραμμάτων και των δύο κομμάτων δεν υπάρχουν διαφορές. Η βάση τους είναι οι μνημονιακές συμφωνίες και δεσμεύσεις και η επιτήρηση που θα επιβάλει την εφαρμογή τους. Είναι τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου που αποτυπώνονται στα προγράμματα και στην πράξη τους. Διαφορές υπάρχουν σε δευτερεύοντα θέματα και κυρίως στον τρόπο εφαρμογής της πολιτικής αυτής που πηγάζουν από το διαφορετικά συμφέροντα που εξυπηρετούν, από τις ιστορικές καταβολές καθενός και τον κόσμο στον οποίο απευθύνεται. Κανείς δεν πρέπει να παραβλέπει και να μηδενίζει τις διαφορές αυτές ακόμη όμως περισσότερο να παραβλέπει την αποφασιστικότητά τους να εφαρμόσουν με κάθε τρόπο την πολιτική της άρχουσας τάξης και της ΕΕ γιατί έτσι ανοίγει ο δρόμος για το μικρότερο κακό σε βάρος των εργατικών και λαϊκών δυνάμεων και συμφερόντων.

ergatikosagwnas.gr