Γιόβαν Κράγιεφσκι, Λέβιτσα: Αισιοδοξούμε, ο εθνικισμός μπορεί να νικηθεί!
Γιόβαν Κράγιεφσκι, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Λέβιτσα
Τα φτηνά κόλπα και η παρέλαση ξένων ηγετών δεν κατάφεραν να πείσουν τους λαούς της Μακεδονίας ότι τους περιμένει καλύτερο μέλλον μετά τις 30 Σεπτέμβρη, εντός ΕΕ και ΝΑΤΟ. Ελπιδοφόρα η στάση της αλβανικής μειονότητας αλλά και η αλληλεγγύη τμήματος του ελληνικού λαού. Ο αγώνας συνεχίζεται για κοινή δράση απέναντι στον ιμπεριαλισμό και τον εθνικισμό τονίζει μιλώντας στο Πριν ο Γιόβαν Κράγιεφσκι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της οργάνωσης Λέβιτσα
Συνέντευξη στον Παναγιώτη Ξοπλίδη
Ζάεφ, ΗΠΑ και ΕΕ έσπευσαν να χαιρετίσουν το αποτυχημένο δημοψήφισμα, ενώ το VMRO δεν τόλμησε να το μποϊκοτάρει καθαρά
Ποιο είναι το μήνυμα από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για την κυβέρνηση Ζάεφ και τη διαδικασία ένταξης στο ΝΑΤΟ;
Το μήνυμα αποτελεί ένα «χαστούκι» για τον συνασπισμό Ζάεφ – Αχμέτι, καθώς λανθασμένα υπέθεσαν ότι μπορούν να πείσουν με ευκολία το λαό ότι αλλάζοντας το «όνομα» θα κερδίσουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, δωρεάν υγεία, καλύτερες δουλειές, καθαρό αέρα και έδαφος κτλ. Η κυβέρνηση ξόδεψε πάνω από 3,5 εκατ. ευρώ σε μια ρηχή προπαγάνδα, ένωσε μια ομάδα αστών πολιτικών του παρελθόντος, τους ντόπιους καπιταλιστές, τα σύγχρονα ποπ είδωλα, την Ορθόδοξη Εκκλησία –όλα αυτά για το τίποτα. Ούτε το σύνθημά τους για μια «Ευρωπαϊκή Μακεδονία» ούτε τα φτηνά κόλπα τους (όπως ότι με την ένταξη στην ΕΕ, θα υπάρχουν καλύτερα εμβόλια!) δεν κατάφεραν να πείσουν τον κόσμο ότι υπάρχει λαμπρό μέλλον μετά την 30η Σεπτέμβρη. Κι όμως, η αντίδραση των κυβερνητικών αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένου του Ζάεφ, ήταν να χαρακτηρίσουν το δημοψήφισμα πετυχημένο, παρά την αποχή του 63%. Την επόμενη μέρα, μάλιστα, η αμερικάνικη πρεσβεία «επιβεβαίωσε» την επιτυχία. Οι ιμπεριαλιστές είναι αποφασισμένοι να βάλουν τη Δημοκρατία της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, όποια κι αν είναι η δημοκρατική θέληση του λαού.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της μαζικής αποχής;
Υπάρχουν πολλοί λόγοι και εξαρτώνται από την κοινωνική σκοπιά που τους εξετάζουμε. Τμήμα των πολιτών αλβανικής εθνικότητας, για παράδειγμα, απείχαν σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τους μακεδόνες πολίτες, οι οποίοι προσπαθούσαν να διαφυλάξουν την αξιοπρέπειά τους. Οι πρώτοι γνωρίζουν πως θα χρειαστούν βοήθεια σε περίπτωση που κάποιος προσπαθούσε να καταπατήσει την δική τους αξιοπρέπεια, οπότε επέλεξαν να σταθούν στο πλευρό των συμπολιτών τους. Ένα τμήμα του πληθυσμού, ειδικά των πιο ενημερωμένων νέων, αισθάνθηκαν πως η κυβερνητική καμπάνια ήταν πολύ επιθετική και στόχευε να τους χειραγωγήσει, με αποτέλεσμα να την στέκονται εχθρικά απέναντί της. Επίσης, ένα τμήμα του πληθυσμού ήταν κατά της ένταξης στο ΝΑΤΟ. Ωστόσο, το κοινό στοιχείο είναι η απογοήτευση απέναντι στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε η κυβέρνηση την ανάγκη της χώρας για αλλαγές, ειδικά απέναντι στα φαινόμενα διαφθοράς και νεποτισμού. Αυτή η κυβέρνηση, εξαρχής απρόθυμη και ανίκανη να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα, απλώς συνέχισε να συμπεριφέρεται όπως η προηγούμενη. Ούτε καν ανέφεραν όσα είχαν υποσχεθεί προεκλογικά.
Τις τελευταίες μέρες πριν το δημοψήφισμα είδαμε μια παρέλαση ξένων ηγετών στα Σκόπια για να στηρίξουν τη συμφωνία. Το αποτέλεσμα;
Από την παρέλαση των ξένων ηγετών έγινε φανερό ότι η ένταξη της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ δεν είναι ασήμαντη για τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως ίσως νόμιζαν κάποιοι. Το νατοϊκό σχέδιο να φτιάξει μια ισχυρή βάση στα Βαλκάνια θα ανατρεπόταν αν η Μακεδονία αποφάσιζε να μην μπει στη Συμμαχία (έτσι θα ήταν πιο δύσκολο να ενταχθούν Σερβία και Βοσνία). Οι ξένοι, όπως συνήθως, υπόσχονταν οικονομική και πολιτισμική ευημερία εντός ΝΑΤΟ και ΕΕ. Αυτό, άλλωστε, ταιριάζει και με την επί 27 χρόνια κυρίαρχη προπαγάνδα στη Μακεδονία, που παρουσιάζει τις ΗΠΑ ως το μέλλον της χώρας και τη Ρωσία ως το κακό, τον εχθρό. Φυσικά υπάρχει κόσμος που φοβάται αυτό το φανταστικό τέρας που λέγεται «ρωσική επιρροή» (προσπερνώντας το γεγονός ότι δεν υπάρχουν ρωσικές ΜΚΟ και ουσιαστικά κανένα ίχνος ρωσικού κεφαλαίου στη χώρα, εκτός από μια συνιδιοκτησία με τη Βουλγαρία ενός σταθμού φυσικού αερίου) και φοβούνται τη ρωσική ανάμιξη. Αυτά τα δύο στοιχεία, λοιπόν, είναι το μαστίγιο και το καρότο που οδήγησαν ένα κομμάτι κόσμου στο να ψηφίσουν στις 30 Σεπτεμβρίου.
Ποια είναι η θέση σας για τη στάση των μειονοτήτων στο δημοψήφισμα;
Όπως ανέφερα και νωρίτερα, ένας από τους σημαντικότερους λόγους που οδήγησε στην αποχή τους ήταν η ένδειξη αλληλεγγύης στους συμπολίτες τους. Αν εξαιρέσουμε αυτούς, τα μέλη των μειονοτήτων είναι εξίσου απογοητευμένα με την κυβέρνηση όπως και οι πολίτες μακεδονικής εθνικότητας, αν όχι περισσότερο. Κάποιοι εξ αυτών είναι επίσης κατά του ΝΑΤΟ. Κάποιοι είναι επίσης αηδιασμένοι από τη επιθετική και χειριστική καμπάνια της κυβέρνησης.
Ανησυχείς για το ενδεχόμενο ανόδου του εθνικισμού μετά το δημοψήφισμα;
Φυσικά και ανησυχώ, ωστόσο είμαι αισιόδοξος. Η αποχή των μειονοτήτων (ειδικά των πολιτών αλβανικής εθνικότητας) μάς δείχνει ότι ο εθνικισμός μπορεί να νικηθεί. Το γεγονός ότι υπάρχει κόσμος στην Ελλάδα που τάσσεται στο πλευρό μας δείχνει στον λαό της Μακεδονίας ότι υπάρχει κόσμος από άλλες εθνικότητες που στηρίζει το δικαίωμά του στην αυτοδιάθεση. Το VMRO δεν έχει κερδίσει πολιτικά τίποτα αυτή την περίοδο. Μάλιστα, ούτε καν μποϋκόταραν ρητά το δημοψήφισμα, επειδή, όπως κάθε αστικό κόμμα, θέλουν να παράξουν πολιτική υπεραξία εάν τελικά η συμφωνία γίνει αποδεκτή και η πΓΔΜ ενταχθεί στο ΝΑΤΟ.
Ποια ήταν η στάση της Λέβιτσα αυτή την περίοδο;
Η θέση της Λέβιτσα ήταν απλή και ξεκάθαρη: Είμαστε ενάντια στο ΝΑΤΟ και υποστηρίζουμε το δικαίωμα του λαού μας στην αυτοδιάθεση. Η καμπάνια μας είχε ως σύνθημα το «είμαστε ενάντια στο ΝΑΤΟ ακόμα κι αν μας δεχτούν με το συνταγματικό μας όνομα» και περιείχε το μοίρασμα ενημερωτικού υλικού στη χώρα, συνεντεύξεις Τύπου, προσπάθειες μπλοκαρίσματος του δημοψηφίσματος με νομικά μέσα, συμμετοχή σε τηλεοπτικά ντιμπέιτ, συνελεύσεις σε πολλές πόλεις, δραστηριότητα στα κοινωνικά δίκτυα, συναυλίες κατά του ΝΑΤΟ κτλ.
Πριν το δημοψήφισμα υπήρξαν διεθνιστικές πρωτοβουλίες στις οποίες συμμετείχαν η Λέβιτσα, το ΝΑΡ και άλλες δυνάμεις. Πώς σκοπεύετε να συνεχίσετε;
Οι πρωτοβουλίες αυτές ήταν κρίσιμες για τον μακεδονικό λαό ώστε να καταλάβει ότι δεν είναι μόνος και ότι υπάρχει κόσμος εκτός Μακεδονίας που τον στηρίζει. Επίσης έδειξαν τι πραγματικά υποστηρίζουν και επιδιώκουν τα αριστερά κόμματα και πως ο αγώνας μας είναι διαφορετικός από αυτόν των σοσιαλδημοκρατών. Σχεδιάζουμε μια βαλκανική οργάνωση αριστερών κομμάτων και οργανώσεων που από κοινού θα σταθούν απέναντι στον ιμπεριαλισμό και τον σοβινισμό.
Πηγή :εφημερίδα ΠΡΙΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου