ΛΕΣΒΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (μέρος β)

 

Άσειστα ολόγυμνα τειχιά και μείς ,τα Ελληνικά στοιχειά

Κλεισμένοι μέσα στο κελί κατηγορούμενοι για στάση

προσμένουμε υπομονή ποτ΄ ένας φίλος να φανεί

΄΄Ρίζο΄΄ κρυφά και ΄΄Εμπρός΄΄ να μπάσει ΄΄Δελτίο΄΄

να μπάσει στο κελί .

ΟΙ ΣΤΑΣΙΑΣΤΕΣ  Ποίημα Του Νίκου Σαραντάκου (Αλύγιστος 26-10-19450

 Η ιστορία της Λεσβιακής αντίστασης έχει παλιές και βαθιές ρίζες .Την δεκαετία 1927 - 1937 είχαμε μεγάλους απεργιακούς αγώνες πολλοί συμπατριώτες μας αγωνιστές πρωτοστάτησαν και πήραν μέρος σε πορείες συγκεντρώσεις απεργίες όπως οι καπνεργάτες ,οι αρτεργάτες οι ελαιοπαραγωγοί έδωσαν σκληρές μάχες με αποκορύφωμα  τα Χριστούγεννα του 1944 με το περίφημο GO BACK αλλά και πιο πριν ήδη από το 1924 αρχίζει να εμφανίζεται η κομμουνιστική νεολαία να θυμίσουμε εδώ τα γεγονότα του Πολυχνίτου ανήμερα πρωτομαγιάς μικρά παιδιά κολλήσανε αφίσες στο χωριό και ο Νομάρχης Λέσβου τους καταδίωξε. Το 1887 ιδρύεσαι η Εργατική Αδελφότης Μυτιλήνης ενώ στις 15 Μαΐου 1917 με α.π. 132/1917 Πρωτ. Μυτιλήνης  ιδρύεται το Παλλεσβιακό Εργατικό Κέντρο, στις 6  Ιουνίου 1924 δημιουργήθηκε η Ένωση Παλαιών Πολεμιστών Αγιάσου ενώ στις 31 Ιουλίου 1924 πήρε σάρκα και οστά η Ένωση Παλαιών Πολεμιστών Μυτιλήνης ,την χρονιά 1928  με 1929  στην Αγία Παρασκευή ιδρύεται το σωματείο εργατών γής με πρόεδρο τον  Χαρ. Θεοδοσίου, το σωματείο εργατών γης Αγιάσου δημιουργήθηκε  το 1934 ενώ στον Μαντάμάδο ιδρύεται  το 1934 το σωματείο εργαζομένων στα Λιοτρίβια.Το εργατικό συνδικαλιστικό κινημα αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά σιγά σιγά .Ο σπόρος βρισκόταν πιά  στην γη έτοιμος να καρποφορήσει..

                       

     εφημερίδα ΗΧΩ ΑΓΙΑΣΣΟΥ 23 Φεβ 1936 σελ.3

Η θρυλική τριάδα στην Πλ. Κυπρίων Πατριωτών

Συζητήσεις πολιτικές οικονομικές προβλήματα πολιτικές αναλύσεις ήταν σχεδόν καθημερινές στην «αλυσίδα» η παρέα αυτή σχολίαζε τα πάντα αποτελούμενη  από τον Μανώλη Βάλλη δάσκαλο, Παντελάκης Βλαχόπουλο δικηγόρος και τον γιατρό Παν. Περρή. Στις 11 Σεπτέμβρη 1932 Ο Μ. Βάλλης και ο Π. Περρής εκδίδουν την εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ όργανο καθοδήγησης   των κομμουνιστών και της εργατικής τάξης. Ο άνεμος της λευτεριάς έπνεε ήδη ούριος το  ΚΚΕ αρχίζει σιγά σιγά να γειώνεται με την κοινωνία και τα προβλήματα της εργατικής τάξης ίσως το μοναδικό κόμμα που αφουγκράστηκε τον παλμό της εργατικής τάξης εκείνη την εποχή.

  Η ίδρυση και η δράση της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ) στη Λέσβο.

Το 1926 στην γειτονιά της Επάνω Σκάλας δημιουργήθηκε η πρώτη ομάδα ΟΚΝΕ οι λέξεις πάλη των τάξεων καπιταλισμός εκμετάλλευση καταπίεση  τα ονόματα Λένιν και   Μαρξ  ήταν σχεδόν άγνωστα μέχρι τότε. Με πρωτοβουλία του Μιχ. Τυρίμου βουλευτή κομμουνιστή που εκλέχτηκε με τον συνδυασμό του Παλλαϊκού Μετώπου στις εκλογές του 1936 ιδρύεται η ΟΚΝΕ Λέσβου. Ας θυμηθούμε μερικά γνωστά ονόματα αγωνιστών όπως του Τηλ. Βασάλου του Ηλία Κακαλιά και του Στέφανου Φουντή και οι τρείς  πέρασαν από το σχολείο αυτό και οι τρείς τους εκτελέσθηκαν  την Πρωτομαγιά του 1944 στην Καισαριανή.  Η ΟΚΝΕ πανελλαδικά  προσχώρησε αμέσως στην Κομμουνιστική Διεθνή Νέων, η οποία είχε ιδρυθεί το Νοέμβρη του 1919 και αποτελούσε τμήμα της Γ' Διεθνούς.

 Η ίδρυση της ΟΚΝΕ, αποτελούσε σημαντικό σταθμό στην ιστορία του επαναστατικού νεολαιίστικου κινήματος της Ελλάδας και τον καλύτερο βοηθό του Κόμματος για τη δουλειά του στη νεολαία. Η εξασφάλιση της διάδοσης της επιστημονικής κοσμοθεωρίας του μαρξισμού - λενινισμού στη νέα γενιά, αλλά και η πρωτοπόρα οργάνωση που μπορούσε να συσπειρώσει και να καθοδηγήσει το κίνημα της νεολαίας για τις δικές του διεκδικήσεις στο πλευρό του εργατικού κινήματος, εύρισκαν την πραγμάτωσή τους με τη δράση της ΟΚΝΕ.

Σε ό,τι αφορά την καθοδηγητική - διαπαιδαγωγητική δουλειά του Κόμματος στην ΟΚΝΕ, ανάμεσα στ' άλλα πήρε και την εξής απόφαση: «Επίσης πρέπει τα δραστήρια μέλη της Νεολαίας να τραβηχτούν στο Κόμμα γενόμενα μέλη του Κόμματος. Τα μέλη αυτά θα εξακολουθούν να εργάζονται όπως και πριν μέσα στη Νεολαία, υποχρεωτικά όμως θα παρακολουθούν τη δουλειά του Κόμματος. Με τον τρόπο αυτό θα μεγαλώνει η επιρροή του Κόμματος στη Νεολαία, ενώ απ' τ' άλλο μέρος η υποστήριξη της νεολαίας απ' το Κόμμα θα γίνει πιο ζωηρή».

 Έτσι ανάμεσα στ' άλλα επιβεβαιώνει την αρχή που διέπει τις σχέσεις τους ως εξής: «Η Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών της Ελλάδος αποτελεί τμήμα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδος και ως τέτοιο υποτάσσεται στην πολιτική κατεύθυνση του Κόμματος του οποίου δέχεται το πρόγραμμα και μέσα στα όρια της πολιτικής του γραμμής δρα... Η Ομοσπονδία έχει εσωτερική αυτονομία (απέναντι του Κόμματος) που της επιτρέπει να έχει τη δική της συγκεντρωμένη οργάνωση... Σύμφωνα μ' αυτά η Ομοσπονδία κάνει τα δικά της συνέδρια, συνδιασκέψεις και έχει τα δικά της διευθυντικά όργανα».

 

ΠΗΓΕΣ:

 https://www.rizospastis.gr/story.do?id=7168118

 «Το ΚΚΕ, Επίσημα Κείμενα 1934-1940», τόμος 4ος.

 «Σαράντα Χρόνια του ΚΚΕ, Επιλογή Ντοκουμέντων».

 «Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ» - Α' Τόμος.

 Αύρα Παρτσαλίδου «Αναμνήσεις απ'την ΟΚΝΕ»

 Σελίδες του αγώνα  του  Γιώργου Σκούφου

 Τα Συναξάρια τόμος Α΄ του Παν. Κουτσκουδή

 

 

Η ΛΕΣΒΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (μέρος α)

                           

....Ήταν μακρύς ο δρόμος ως εδώ δύσκολος δρόμος/Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος /τον κρατάς όπως κρατάς το χέρι του φίλου σου/και μετράς το σφυγμό του πάνω σε τούτο το σημάδι /που άφησαν οι χειροπέδες ...!

Απόσπασμα από το καπνισμένο τσουκάλι του Γ. Ρίτσου.

Kάθε χρονο στις 27 Σεπτέμβρη γιορτάζουμε την ίδρυση του ΕΑΜ.Το ΕΑΜ γεννήθηκε μέσα από την φρίκη το χάος την δυστυχία του λαού μας για ελευθερία εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική προκοπή με τις βαθιές ρίζες στην συνείδηση του λαού μας το ΕΑΜ ζωντανεύει και πάλι τις μνήμες μας και σήμερα φωτίζει τους αγώνες των χιλιάδων αγωνιστών και εργαζομένων για Ειρήνη Δημοκρατία και Σοσιαλισμό για μία πατρίδα πραγματικά ελεύθερη.

Το φιλοαγγλικό δικτατορικό καθεστώς της 4^ης Αυγούστου θα βρεθεί στο πλευρό των  Άγγλων αντίθετο με την εισβολή της φασιστικής Ιταλίας αλλά και της Γερμανικής επίθεσης εναντίον της Ελλάδας .Μετά την μάχη της Κρήτης κυβέρνηση και Γεώργιος Β΄ θα φυγαδευτούν με την βοήθεια των Άγγλων αφήνοντας το  πεδίο  ανοιχτό και ελεύθερο στους νέους κατακτητές.

Στις 23 Απριλίου του 1941 ο νέος πρωθυπουργός Εμμ .Τσουδερός στο διάγγελμα του αναφέρει:  << Έλληνες καρτερείτε .Έτσι αυξάνουν τα ηθικά κέρδη της χώρας δια των οποίων σύντομα θα ανεγερθεί  η νέα Μεγάλη Ελλάδα >>.Η αστική τάξη δεν έκανε τίποτε άλλο από το να περιμένει την απελευθέρωση της πατρίδας από μακριά μην κάνοντας τίποτε  άλλωστε για αυτό θα φρόντιζε  για δράση και αντίσταση  ο φτωχός και εξουθενωμένος λαός και οι κομμουνιστές. Έτσι πολύ απλά περιγράφουμε την ιστορική συγκυρία της εποχής καθοριστικός παράγοντας το ΚΚΕ που πρόβαλλε και αγωνίστηκε με μεγάλο τίμημα προβάλλοντας την απελευθέρωση της Ελλάδας μακριά από κάθε ιμπεριαλιστική εξέρτηση.

Η Λεσβιακή αντίσταση υπήρξε ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της τοπικής ιστορίας αλλά ελάχιστα προβεβλημένο .Σκοπός του συγκεκριμένου αφιερώματος χωρίς να θέλουμε να παραβλέψουμε τις λοιπές αξιόλογες έρευνες αλλά και την βιβλιογραφία αρκετών ερευνητών  αλλά και των ίδιων των αγωνιστών ,είναι να φωτίσουμε ακόμα περισσότερο τις πιό σημαντικές στιγμές  της αντίστασης του νησιού μας ο αγώνας για λευτεριά έχει αρχίσει από πολύ παλιά και θα τελειώσει όταν ο λαός πάρει την κατάσταση στα χέρια του .

Ιστορικής  σημασίας γεγονός η μεγάλη Οκτωβριανή επανάσταση τόσο  οι ιδέες όσο και το έργο της όπως ήταν φυσικό επέδρασσαν και στην χώρα μας αλλά  και παγκόσμια στην ανάπτυξη του κομμουνιστικού κινήματος.

H Ελληνική Αντίσταση είχε συμβάλλει στην αναπτέρωση του ηθικού του λαού μας στα δύσκολα χρόνια και αποτελεί την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα . Σήμερα αυτός ο αγώνας ενοχλεί την αστική τάξη ενοχλεί η τοξικότητα  και ο αντιιμπεριαλιστικός και διεθνιστικός  χαρακτήρας της.

Όπως ο Γ. Σκούφος αναφέρει στο βιβλίο του Σελίδες του αγώνα …η έννοια της πατρίδας για τον εργατική τάξη και τον λαό δεν ταυτίζεται μόνο με γεωγραφικά και εθνικά σύνορα. Η πραγματική υπεράσπιση τους αναπόφευκτα συνδέεται με την πάλη  κατά της αστικής τάξης εναντίον της  εκμετάλλευσης  και της κοινωνικής  καταπίεσης….εμείς να προσθέσουμε ότι μαζί με τον εθνικοαπελευθερωτικό χαρακτήρα που παρουσιάζει το εαμικό κίνημα συνυπάρχει ασφαλώς  και το ταξικό στοιχείο.

Για πολλούς το ξύπνημα ήταν οδυνηρό.

Ήταν  4 Μαΐου 1941 ημέρα Κυριακή γύρω στις δέκα το πρωί όταν στο λιμάνι κατέφθασαν  τα πρώτα οπλιταγωγά με Γερμανούς στρατιώτες του Γ Ράιχ το Ιθάκη  κα το Οδυσσεύς  υπό την διοίκηση του συνταγματάρχη Φον Σέλβιτς .

Καμία διάθεση αντίστασης δεν υπήρχε ούτε από την διαλυμένη ΣΔΑ ούτε και από τους χωροφύλακες αυτοί ήταν επιφορτισμένοι απλά με την ασφάλεια του καθεστώτος άλλωστε ο εχθρός βρισκόταν αλλού ήταν απόλυτα ταξικός ήταν οι ….κομμουνιστές και οι αντιστασιακοί. Ήρθε η ώρα που η   Εθνικοφροσύνη πετά την μάσκα της ,ο μόνος άλλωστε που είχε διάθεση να αγωνιστεί ήταν ο εξουθενωμένος πιά λαός.

WILLKOMMEN TAPFERE DEUTSCHE SOLDATEN καλώς ήρθατε γενναίοι Γερμανοί στρατιώτες  ΄’έγγραψε ο Γκράβαλης διευθυντής της εθνικοσοσιαλιστικής φυλλάδας ΦΩΣ που από υποστηρικτής του Μεταξά συνεχίζει την ναζιστική του προπαγάνδα.

«Γερμανοί στρατιώται. Τίποται απολύτως δεν μας χωρίζει μεταξύ μας. Αν υπήρξαν πλάναι που μας έφεραν αντιμετώπους προς στιγμήν, αι πλάναι αυτοί θα διαλυθούν και θα διαλυθούν εάν σεις και ημείς το θελήσωμεν. […] Εφέρατε διά λόγους τους οποίους θα ειπεί κάποτε η ιστορία, τον αγκυλωτόν σταυρόν μέχρι των επάλξεων επί των οποίων η ψυχή μας υψώνει και λατρεύει την γαλανόλευκον. […] Γενναίοι του Γ΄ Ράιχ στρατιώται. Καλώς ήλθατε εις την πάντοτε και αιωνίως Ελληνικήν μας Πατρίδα. […] Ημείς σας υποσχόμεθα ένα  πράγμα. Να εργασθώμεν με όλας μας τας δυνάμεις μας διά να σας καταστήσωμεν ευχάριστον την ανάμνησίν της. […] εχθρούς εις τον τόπον ούτον δεν θα εύρητε. Πλανηθέντας ίσως να εύρητε πολλλούς».

Ενώ η διαταγή της ΣΔΑ στις 3 Μάιου 1941 αναφέρει :

«Από της κοινοποιήσεως της παρούσης άπαντες οι κάτοικοι της πόλεως  θα παραμείνουν εν ηρεμία και εις τας οικίας των. Αι περίπολοι διετάχθησαν όπως συλλαμβάνωσι πάντα κυκλοφορούντα και εις περίπτωσιν δυστροπίας κάμωσι χρήσιν των όπλων».

 Το παραπάνω φέρει την υπογραφή του Στρατ. Διοικητή Θ. Καγκούρη  με τις ευλογίες του Μητροπολίτη Ιακώβου.

 Σιγά σιγά η αντίσταση κατά του κατακτητή αποκτούσε γείωση με το λαό και έπαιρνε σάρκα και οστά. Τα πρώτα βράδια της κατοχής νεαρά και αμούστακα παιδιά ξεπετάχτηκαν μέσα από το πάρκο  και πετροβόλησαν τον σκοπό που φύλαγε τα καράβια που έφτασαν οι Γερμανοί. Η πρώτη πράξη αυτοτελούς αντίσταση κατά των κατακτητών

Από την  Ελεύθερη Λέσβο  5/10/1944 διαβάζουμε :

«Είμεθα στη Μυτιλήνη είναι το μέρος που σε τρώει η μαλάρια ο ελώδης και ο κίτρινος πυρετός αυτή είναι η Μυτιλήνη. Είναι το μέρος που αγοράζεις συνειδήσεις για ένα κομμάτι ψωμί. Είναι το μέρος που αγοράζεις τις γυναίκες για φαγητό μόνο .Αυτή είναι η Μυτιλήνη είναι το τέλος της γής ο πρωκτός της γής».

Στίχοι του αιμοβόρου εισαγγελέα Funke του προέδρου του Γερμανικού Στρατοδικείου που αιματοκύλησε την Λέσβο  στα Τσαμάκια  και στο Αεροδρόμιο .Σαράντα  μήνες κράτησε η ναζιστική κατοχή στην Λέσβο 17 επίσης καταγεγραμμένες εκτελέσεις 42 θύματα πάντα με την ίδια κατηγορία <<διέπραττε κλοπάς>> ή <<μεταχειρίζετο περίστροφον>> <<ετυφεκίσθη παρά των Γερμανικών Αρχών >>.

Τι κάνουμε ; χρειάζεται να οργανωθούμε

Σιγά σιγά ο σπόρος της  Αντίστασης πέφτει στην γη  τον Απρίλη του 1941 φτάνει στην Μυτιλήνη μία από τις μεγαλύτερες μορφές του Λεσβιακού επαναστατικού κινήματος ο Γρηγόρης Κουντουρέλλης γεννηθείς στην Αγιάσσο δραπέτης από το σανατόριο των φυλακών Ασβεστοχωρίου Θεσσαλονίκης ,όταν οι Γερμανοί τον Απρίλη μπήκαν στην Θεσσαλονίκη ,ο σπόρος της αντίστασης έπεσε στο χώμα του νησιού. Σιγά σιγά στήνεται και ο πρώτος πυρήνας με τους Παπαγιαννόπουλο τον ιατρό ,Γ .Τσαγκαρέλλη , Λουίζο και Σταμ. Πατλάκα επίσης η δράση επεκτείνεται στο ανταρτοχώρι της Αγιάσσου και σιγά σιγά δημιουργείται το πρώτο μέτωπο αγώνα αυτός ήτανε και ο πρώτος άτυπος πυρήνας αντίσταση στην κατοχική Λέσβο.

2 Σεπτέμβρη 1941 ο Νίκος Βουδούρης ο πρώτος  γενναίος  αγωνιστής κομμουνιστής που φυλακίσθηκε και εκτελέστηκε στην Μυτιλήνη με την κατηγορία της  ότι επιδιώξε  να συγκροτήσει  αντιστασιακή οργάνωση η ανακοίνωση του θανάτου του δημοσιευμένη στο ΦΩΣ του Γκράβαλη στις 9 Σεπτεμβρίου 1941.

Νοέμβρης χειμώνας του 1941 στο σπίτι του Αντώνη Πρωτοπάτση κοντά στο Νοσοκομείο  έγινε μία μεγάλη σύσκεψη για το τι πρέπει να κάνουμε και πώς να δράσουμε σε αυτήν πήραν μέρος οι  : 1.Απ.Αποστόλου ή Λεωνίδας  2.Ζήν.Ελευθεριάδης ή Πέτρος 3.Θ. Λευκίας ή Ανακρέων 4.Παν.Κεμερλής Ή Παύλος Πράσινος και 5.Δημ.Σίμος ή Δημοσθένης .

Βέβαια για τον τελευταίο πολλά λέγονταν καθώς κατηγορήθηκε σαν χαφιές  ήταν φίλος του Γαλούση του τότε Αστ. Διευθυντή.

Ενώ στις 21 Δεκέμβρη του 1941 οι γνωστοί σαλταδόροι ,οι αλήτες ,οι κουρελιασμένοι έκοψαν τα τηλεφωνικά καλώδια των Γερμανών στα σημερινά μπλόκια πράξη που εξόργισε τους Γερμανούς  που απείλησαν με αντίποινα. Μάλιστα ο διορισμένος από τους Ναζί δήμαρχος Μυτιλήνης Γ. Χονδρονίκης  απεύθυνε έκκληση στον πατριωτισμό και την φρόνηση των Μυτιληναίων.

Αυτή ήταν ίσως και η πρώτη οργανωτική προσπάθεια συγκρότησης οργάνωσης πήρε την ονομασία ΚΕΑΑΛ και αργότερα σε νομαρχιακή επιτροπή ΕΑΜ Λέσβου.

Μετά τον πρώτο σπόρο τώρα έδεσε και ο καρπός του πόθου για λευτεριά και αντίσταση στον ξένο κατακτητή. Πυρήνας της κίνησης αυτής το ΚΚΕ αλλά συμμετείχαν και  άλλοι αριστεροί  πολίτες εκείνης της εποχής.

Από το βιβλίο των Κεμερλή- Πολυχρονιάδη διαβάζουμε  σελ.111 

…Σε καμιά περίπτωση δεν χρειαζότανε άλλη διευκρίνηση γιατί το στοιχείο της λαϊκής εξουσίας υπάρχει πάντα μέσα  στην έννοιά του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα….

Έτσι κάπως αρχίζει η σκοτεινή και δυσβάσταχτη Γερμανική κατοχή στην Λέσβο θεωρώντας ότι οι μνήμες αυτές δεν πρέπει να ξεχαστούν και να διαγραφούν  έχουμε καθήκον να τίς διαφυλάξουμε ιδιαίτερα στις μέρες μας όταν απέναντι μας έχουμε την φασιστική και ρατσιστική απειλή.

 

 

7 ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΞΕΧΑΣΑΜΕ

18 Σεπτέμβρη 2013, επτά  χρόνια πέρασαν από την εν ψυχρώ δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον άνανδρο Χρυσαυγίτη Ρουπακιά, ένα γεγονός που δεν πρέπει ποτέ να ξεχαστεί πάση θυσία. Την Τετάρτη 7 Οκτώβρη αναμένεται επιτέλους η απόφαση που ασφαλώς όποια και αν είναι δεν θα μπορούσε να είναι καθολικά αποδεκτή αν δεν περιέχει την απερίφραστη καθολική καταδίκη της δολοφονικής και εγκληματικής  οργάνωσης της Χρυσής Αυγής.

Δεν θα ξεχάσουμε την απόφασή της εισαγγελέως το 2019 που πρότεινε την απαλλαγή των κατηγορουμένων για τις κατηγορίες της συμμετοχής/ένταξής τους ή την διεύθυνση  εγκληματικής οργάνωσης με το σκεπτικό ακριβώς ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι εγκληματική οργάνωση.

Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την ηρωίδα μάνα όλου του αντιφασιστικού  κινήματος Μάγδα Φύσσα που είναι αγέρωχη μπροστάρισσα στους αγώνες μας έχοντας πλέον γίνει η μάνα όλων μας.

Δεν θα ξεχάσουμε τον αγώνα όλων των αντιφασιστριών /στων τόσο στη Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη που όλα αυτά τα χρόνια ξεπερνώντας όλα τα προβλήματα δεν έπαψαν ούτε μέρα να αγωνίζονται.

από το οπισθόφυλλο του βιβλίου του Κώστα  Παπαδάκη Το «άλλο άκρο» στο εδώλιο: δικαιοσύνη ή ατιμωρησία ξανά; :

«Η ελλιπής δηµοσιότητα της διεξαγωγής της δίκης κατέστησε αναγκαία τη δηµοσιοποίηση των αγορεύσεων των συνηγόρων πολιτικής αγωγής, προκειµένου η επιχειρηµατολογία, η τεκµηρίωση και τα στοιχεία τους να γίνουν ευρύτερα γνωστά. Εξάλλου δεν είµαστε δικηγόροι µόνο για τα έδρανα των δικαστηρίων, είµαστε µέρος του αντιφασιστικού κινήµατος, που µας ανέθεσε τιµητικά την έκφραση της φωνής του µέσα και έξω από τη δίκη. Χρέος µας είναι να σταθούµε άξιοι για να τιµήσουµε αυτήν την αποστολή, µε βαθιά επίγνωση του µεγέθους της ευθύνης που την περιβάλλει. Το χρωστάµε στα θύµατα του φασισµού και του ναζισµού στη χώρα µας, και όχι µόνο, το χρωστάµε στη γενιά της Αντίστασης, το χρωστάµε στη γενιά του αντιδικτατορικού αγώνα και του Πολυτεχνείου, το χρωστάµε σε όλους όσους αγωνίζονται για την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και µετανάστες, ενάντια στα υπολείµµατα του ρατσιστικού δηλητήριου της Χρυσής Αυγής, όπου και αν αυτό βρίσκει φιλοξενία. Και φυσικά το χρωστάµε στις επόµενες γενιές, για να ζήσουν και εκείνες µε τις ελευθερίες που κατέκτησαν και µας πρόσφεραν οι προηγούµενες.

Και δεν θα κάνουμε τη χάρη σε κανέναν να πνίξουμε την αλήθεια στη σιωπή και στην αστική υποκρισία.»

Η συγκλονιστική αγόρευση του Θανάση Καμπαγιάννη στη δίκη της Χρυσής Αυγής:

«Γιατί εκείνη την άγρια νύχτα δεν έδρασε μόνο ο κόσμος των λύκων, γιατί αγέλη λύκων ήταν αυτοί που χίμηξαν πάνω στον Παύλο Φύσσα. Έδρασε, αναδύθηκε και ο κόσμος των μελισσών, ο κόσμος της αλληλεγγύης, της ανθρωπιάς, ο κόσμος που βλέπει έναν άνθρωπο πεσμένο κάτω, αιμόφυρτο, σε ανάγκη και δεν λέει “να ένας ξένος”, αλλά λέει “να ο αδερφός μου”». «δεν θα σταματήσουν να υπάρχουν ρατσισμός και ξενοφοβία.

 Η κοινωνική συνθήκη και οι ανισότητες θα συνεχίσουν να αναπαράγουν όλα αυτά τα φαινόμενα. Η μόνη ελπίδα βρίσκεται στην κινητοποίηση των από τα κάτω και στους συλλογικούς αγώνες. Αυτή η δίκη όμως είναι κρίσιμη και πιστεύουμε ότι είναι δείκτης της δυναμικής που ενυπάρχει στην κοινωνία. Στα δικαστήρια δεν πεθαίνει ο φασισμός. Θα συνεχίσει να υπάρχει. Όμως θα μεγαλώνει και ο αγώνας εναντίον του.

Δεν χωράει κανένας εφησυχασμός το κίνημα θα πρέπει να πετύχει μια σειρά επόμενους στόχους. Σήμερα με τις ιδιαίτερες συγκυρίες και τα ρατσιστικά μορφώματα που προσπαθούν να σπείρουν  το δηλητήριο στους πρόσφυγες στους μετανάστες στους εργαζόμενους στην νεολαία θα πρέπει να παρθούν πρωτοβουλίες αλληλεγγύης αυτής της βάρβαρης πολιτικής που τόσο οι κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ ανατροπής και να στηθούν αναχώματα  στο δρόμο του φασισμού του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.»