Από σήμερα είμαστε όλοι Αιολικάρα Μυτιλήνης!
Ξέρεις τι κοινό έχει ο Ζιντάν με το Γιάννη Αντετοκούμπο; Ο Λουκάκου κι ο Πιρές με τον Ιμπραΐμοβιτς; Ο Πατρίς Εβρά με τους μισούς ποδοσφαιριστές της εθνικής Αγγλίας και της Γερμανίας; Αν ξέρεις, ήδη χαμογελάς - αν δεν ξέρεις, μάθε και χαμογέλα: είναι μετανάστες!
Εργαζόμενοι σε πρεσβείες, οικονομικοί μετανάστες ή πρόσφυγες, δεν έχει σημασία - οι γονείς των παραπάνω κυρίων βρέθηκαν μακριά απ' την πατρίδα τους. Κι η "ξένη χώρα" πρόσφερε στα παιδιά τους μια ευκαιρία να λάμψουν στο παρκέ, το χορτάρι, ή το ταρτάν... Δεν έχει σημασία έγραψα; Λάθος έγραψα. Έχει και παραέχει, αφού αν για το γιο του πρόξενου είναι "ωραία φάση" να παίζει μπάλα στο Παρίσι, για το γιο του πρόσφυγα μπορεί να είναι ζωή ολόκληρη. Και για να φτάσω σ' αυτό που τόση ώρα γυροφέρνω, μέσω Μασσαλία, Μάλμε και Μονάχου, φτάνω στα δικά μας: Μυτιλήνη, κύριοι.
Στη Μυτιλήνη που λες, υπάρχει μια ομάδα. Μια ομαδάρα, ο Αιολικός.Κι αυτή η ομαδάρα, έκανε μέσα στο Γενάρη την πιο σπουδαία μεταγραφή. Πήρε...
...το Φράνσις Κολόμπο, μια ταλεντάρα απ' το Κονγκό!
Η μεγάλη μαγκιά βέβαια, δεν είναι το ποιον πήρε. Είναι το "από πού" τον πήρε! Ούτε στη Μπαρτσελόνα, ούτε στη Γιουνάιτεντ, ούτε στη Γιουβέντους, ούτε στον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό έγραψε συμμετοχές 14χρονος. Ο Φράνσις πριν πατήσει το γήπεδο του Αιολικού, κλότσαγε τη μπάλα στη Μόρια.
Έπαιζε δηλαδή στην πιο σπουδαία ομαδάρα της γης! Ποια Ρεάλ και ποια Μίλαν, φίλε μου; Cosmos FC. H ομάδα του κόσμου! Η ομάδα του καταυλισμού. Μια ομάδα που δεν μπορεί να υπάρξει, αλλά υπάρχει.Όμως, για κάτσε. Γιατί να μη μπορεί να υπάρξει; Ε, ξέρεις, γιατί...
...στην Ελλάδα άμα δεν έχεις ιθαγένεια, μπάλα δεν παίζεις!
Βεβαίως. Μην κοιτάς που (απ' τη μικρή εμπειρία που έχω στις παιδικές κι ερασιτεχνικές ομάδες) γίνεται της μουρλής, οι μισοί παίκτες δεν έχουνε δελτίο κι οι άλλοι μισοί παίζουν με ξένο όνομα στη φανέλα. Μην κοιτάς που οι μισές ΠΑΕ στο ελληνικό πρωτάθλημα παίζουν τη μπάλα τους με "νέο ΑΦΜ". Να χρωστάς της Μιχαλούς - μπορείς, να γράφεις τους κανόνες στα... παπούτσια σου - μπορείς, αλλά να μην έχεις ιθαγένεια... Ε, όχι δα!
Οκ, δεν θα λαϊκίσω. Καταλαβαίνω πως τα κράτη έχουν κανόνες. Και η Ελλάδα είναι κράτος (μέσες - άκρες, τέλος πάντων). Αλλά απ' την άλλη, δεν είναι λίγο τραβηγμένο, σ' ένα κράτος γεμάτο παράθυρα, να μην υπάρχει τρόπος να προσφέρεις λίγη χαρά σ' ένα τσούρμο ταλαιπωρημένων ανθρώπων; Σ' ένα τσούρμο ανθρώπων που θέλει απλώς... να παίξει μπάλα;
ΠΗΓΗ : provocateur
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου