Η Ευρωπαϊκή Δύναμη Χωροφυλακής (EGF)
Η Ευρωπαϊκή Δύναμη Χωροφυλακής (European Gendarmerie Force, EUROGENDFOR ή EGF) έχει δημιουργηθεί για την πάταξη εξεγέρσεων και αναταραχών στην Ευρώπη.
Μπορεί να επέμβει όπου και όπως θέλει χωρίς να υπόκειται σε έλεγχο και περιορισμούς, λαμβάνοντας εντολές μόνο από την ηγεσία της Ε.Ε., η οποία με την σειρά της μπορεί να προσφύγει στην «Ευρωπαϊκή Δύναμη Χωροφυλακής», σε περίπτωση κρίσης
Γιατί ο ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΣ αφορά όλους τους εργαζόμενους και την νεολαία;
Και όμως: μπορεί η λεγόμενη «Ευρωπαϊκή Άμυνα» να απασχολεί προς το παρόν μόνο τις κυβερνήσεις των κρατών μελών, τις Βρυξέλλες, τους στρατιωτικούς και τους επιχειρηματίες της πολεμικής βιομηχανίας, αλλά πρέπει να αποτελεί αντικείμενο προβληματισμού και πάλης του κινήματος των εργαζομένων.
Γιατί στη πραγματικότητα μας αφορά όλους!
Αυτό μας αποκαλύπτει ο καταλληλότερος άνθρωπος.
Ο πρώην ΑΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωσταράκος, μέχρι πρόσφατα Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ.
Να μην ξεχνάμε ότι ο Κωσταράκος υπήρξε ΑΓΓΕΘΑ στα πρώτα μνημονιακά χρόνια, όταν εκπαίδευσε και έβγαλε τον Στρατό στο δρόμο εναντίον αντικυβερνητικών διαδηλωτών, εφαρμόζοντας τα δόγματα Πολέμου/Καταστολής που προβλέπουν τη δράση στρατιωτικών δυνάμεων για την Καταστολή πλήθους.
Και στην ομιλία του (2/11/2017), στην Σχολή Εθνικής Αμύνης (ΣΕΘΑ), ο Στρατηγός Κωσταράκος μιλά με τη γλώσσα ενός τεχνοκράτη του Πολέμου και της Καταστολής, περιγράφοντας τα επίδικα του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, αλλά κυρίως με ποιες στρατιωτικές δυνάμεις, με ποια δόγματα και πολιτικές θα τα κάνει πράξη.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥΣ;
Η Συνολική Στρατηγική της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας, δεν μπορεί να καμουφλάρει τους πραγματικούς στόχους της, καθώς καθορίζει τρεις στρατηγικές προτεραιότητες:
1. τη διαχείριση εξωτερικών κρίσεων
2. την δημιουργία ικανοτήτων για τους Εταίρους οι οποίοι επηρεάζονται από κρίσεις και αστάθεια (η μνημονιακή Ελλάδα είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα)
3. την προστασία της Ευρώπης (οι πρόσφυγες είναι πχ. ένας ιδανικός «εχθρός»)
Ο Στρατηγός Κωσταράκος είναι ξεκάθαρος όταν τονίζει ότι η Συνολική Στρατηγική θέτει την «Προστασία της Ευρώπης», δεν αναφέρεται στην «Άμυνα της Ευρώπης»!
Η έννοια της Προστασίας είναι ευρύτερη και περικλείει πολλές εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας. Προκειμένου να επιτευχθεί απαιτούνται δράσεις οι οποίοι μπορεί να είναι είτε στρατιωτικής είτε πολιτικής φύσης και οπωσδήποτε προϋποθέτουν την εμπλοκή του συνόλου, σχεδόν, των κρατικών οργανισμών.
ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ ΑΠΟ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΗ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΕΘΝΟΚΕΝΤΡΙΚΑ!
Ο Κωσταράκος τονίζει: «σε μια εποχή κατά την οποία οι αρχές και οι αξίες μας, αυτός ο ίδιος ο πολιτισμός όπως εξελίχθηκε έως σήμερα, τελεί υπό επίθεση, δεν μπορούμε να παραμείνουμε παθητικοί θεατές».
Ας τα διαβάσουν αυτά προσεκτικά όσοι ψάχνουν να βρουν τα αίτια της Ακροδεξιάς της Ευρώπης.
Γιατί ο εχθρός του κόσμου της εργασίας δεν είναι μόνο η Λε Πεν και ο Μιχαλολιάκος…
Ο Κωσταράκος, υπήρξε αυτός που ως ΑΓΕΕΘΑ με ΥΕΘΑ τον Δ.Αβραμόπουλο, έβγαλε πόρισμα μετά τη δολοφονία του Π.Φύσσα ότι δεν υπάρχουν ΝΑΖΙ στον Ελληνικό Στρατό…
Έδωσε έμφαση στην επιχείριση οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να ενδυναμώσουν τα «Ελληνοχριστιανικά» τους χαρακτηριστικά…
Όπως επίσης συνεργάστηκε και ενίσχυσε με κάθε τρόπο τις εθνικιστικές και φασιστικές Λέσχες Εφέδρων…
Αυτός λοιπόν ο Στρατηγός, αφού διατυπώσει τους όρους συνεργασίας ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, θα διαπιστώσει ότι «η Ευρώπη δραστηριοποιείται επιτέλους προς την κατεύθυνση της κοινής άμυνας, όχι βέβαια με την έννοια της δημιουργίας ενός Ευρωστρατού, αλλά κυρίως προς την κατεύθυνση της συνεργασίας των χωρών της, οι πληθυσμοί των οποίων όμως συνήθως σκέφτονται εθνοκεντρικά.
Ας τα διαβάσουν αυτά προσεκτικά όσοι ψάχνουν να βρουν τα αίτια της Ακροδεξιάς της Ευρώπης.
Γιατί ο εχθρός του κόσμου της εργασίας δεν είναι μόνο η Λε Πεν και ο Μιχαλολιάκος…
Ο Κωσταράκος, υπήρξε αυτός που ως ΑΓΕΕΘΑ με ΥΕΘΑ τον Δ.Αβραμόπουλο, έβγαλε πόρισμα μετά τη δολοφονία του Π.Φύσσα ότι δεν υπάρχουν ΝΑΖΙ στον Ελληνικό Στρατό…
Έδωσε έμφαση στην επιχείριση οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις να ενδυναμώσουν τα «Ελληνοχριστιανικά» τους χαρακτηριστικά…
Όπως επίσης συνεργάστηκε και ενίσχυσε με κάθε τρόπο τις εθνικιστικές και φασιστικές Λέσχες Εφέδρων…
Αυτός λοιπόν ο Στρατηγός, αφού διατυπώσει τους όρους συνεργασίας ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, θα διαπιστώσει ότι «η Ευρώπη δραστηριοποιείται επιτέλους προς την κατεύθυνση της κοινής άμυνας, όχι βέβαια με την έννοια της δημιουργίας ενός Ευρωστρατού, αλλά κυρίως προς την κατεύθυνση της συνεργασίας των χωρών της, οι πληθυσμοί των οποίων όμως συνήθως σκέφτονται εθνοκεντρικά.
Και αυτό είναι το πιο σημαντικό στοιχείο που θα πρέπει να καμφθεί, ώστε να μπορέσει να προχωρήσει το εγχείρημα της κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής για την άμυνα, που στόχο έχει την προστασία των Ευρωπαίων πολιτών. Αν καταφέρουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, τότε θα έχουμε κάνει το πρώτο και σημαντικό βήμα. Ήδη όπως όλα δείχνουν με την υπογραφή της PESCO θα έχει σημειωθεί ένα πολύ σημαντικό βήμα προόδου».
Και συνεχίζει:
«Δεν αντιμετωπίζουμε έλλειψη μέσων, οι Ένοπλες Δυνάμεις των Κρατών-Μελών αριθμούν αθροιστικά περί το 1,5 εκατομμύρια στελέχη, υποστηριζόμενα από μέσα που ενσωματώνουν τεχνολογία-αιχμής.
Η προσπάθεια λοιπόν δεν εστιάζεται στη δημιουργία ενός κάποιου Ευρωπαϊκού Στρατού, αλλά στον καλύτερο συντονισμό αυτού του οποίου ήδη έχουμε.
Των δυνάμεων δηλαδή που τα Κράτη-Μέλη διαθέτουν. Τα Κράτη-Μέλη επενδύουν συνολικά περί τα 200 δις Ευρώ σε ετήσια βάση για την άμυνά τους, επένδυση η οποία προφανώς συνεισφέρει και στην ευρωπαϊκή άμυνα.
Εξετάζοντας όμως την απόδοση αυτής της επένδυσης, τα αποτελέσματα είναι μάλλον φτωχά, όπως καταδεικνύουν σχετικές μελέτες.
Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: είναι αυτό αποδεκτό σε συνθήκες στενότητας πόρων και πλεονάσματος ανασφάλειας; Δεν νομίζω. Είναι καιρός για αλλαγή φιλοσοφίας.
Αυτό ακριβώς προσπαθεί να επιτύχει αυτή τη στιγμή η Ευρωπαϊκή Ένωση, προωθώντας την μετουσίωση του οράματος σε πράξεις. Και προκειμένου να επιτευχθεί αυτή η μετουσίωση, νέοι όροι εντάχθηκαν στο λεξιλόγιό μας.
Οι όροι CARD, PESCO και EDF οι οποίοι αφορούν στις νέες πρωτοβουλίες της Ένωσης ακούγονται με αυξανόμενη συχνότητα στις 28 πρωτεύουσες.
Επιγραμματικά, πρόκειται για πρωτοβουλίες οι οποίες στοχεύουν στην εμβάθυνση της συνεργασίας και τον καλύτερο συντονισμό των ενεργειών των Κρατών-Μελών στον τομέα της Άμυνας.
Η πρώτη πρωτοβουλία, η Συντονισμένη Ετήσια Επισκόπηση στον τομέα της Άμυνας (Coordinated Annual Review on Defence – CARD) στόχο έχει την καθιέρωση μίας διαδικασίας για την επίτευξη καλύτερης επισκόπησης σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης για ζητήματα όπως οι αμυντικές δαπάνες και οι εθνικές επενδύσεις, καθώς και οι ερευνητικές προσπάθειες για την άμυνα.
Η δεύτερη πρωτοβουλία, η Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία στον τομέα της Άμυνας (Permanent Structured Cooperation – PESCO) έχει ως στόχο την από κοινού ανάπτυξη στρατιωτικών δυνατοτήτων, από κράτη τα οποία δύνανται και επιθυμούν να εμπλακούν σε δεσμευτική βάση.
Η τρίτη πρωτοβουλία, το Ευρωπαϊκό Ταμείο για την Άμυνα (European Defence Fund – EDF) προορίζεται για την υποβοήθηση, μέσω παροχής κοινοτικής συγχρηματοδότησης, για συνεργατικά προγράμματα έρευνας αλλά και για προγράμματα ανάπτυξης και πρόσκτησης.
Τα ποσά τα οποία παρουσιάζονται στη διαφάνεια νομίζω ότι πείθουν για τη σοβαρότητα του εγχειρήματος.
Φαίνεται ότι η πολιτική βούληση είναι παρούσα και ισχυρή σε αυτήν τη φάση, κι ως εκ τούτου, οι προαναφερόμενες πρωτοβουλίες σύντομα θα υιοθετηθούν.
Έως τότε, ένα από τα απτά παραδοτέα που προέκυψαν από την Συνολική Στρατηγική είναι η ίδρυση της Στρατιωτικής Δυνατότητας Σχεδιασμού και Διεξαγωγής επιχειρήσεων (Military Planning and Conduct Capability – MPCC).
Μίας οντότητας η οποία ήρθε να καλύψει ένα κενό στην αλυσίδα Διοίκησης των Αποστολών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και που αποδεικνύει ότι τα πάντα είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα –υπό την αίρεση ότι όλοι είναι προσηλωμένοι στο σκοπό.
Οι Σχηματισμοί Μάχης (Battlegroups) δεν θα ήταν δυνατόν να μην συμμετέχουν και αυτοί στη συνολική προσπάθεια για την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Άμυνας. Κατά τα σχεδόν 11 πλέον έτη της ύπαρξής τους, συνέβαλαν στη δημιουργία ισχυρών δεσμών μεταξύ των Ενόπλων Δυνάμεων των Κρατών-Μελών και Εταίρων, στην διεύρυνση της τυποποίησης και διαλειτουργικότητας, στην ανάπτυξη συνεργασίας.
Το Ελληνικό Battlegroup για παράδειγμα, αποτελεί ένα υπόδειγμα περιφερειακής συνεργασίας! Πλέον η προσπάθεια εστιάζεται στην δημιουργία ενός πλαισίου το οποίο θα διευκολύνει την επιχειρησιακή ανάπτυξη ενός Battlegroup, εάν οι συνθήκες το απαιτήσουν».
Ο ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ
Αφού λοιπόν περιγράψει τις Αποστολές και τις Επιχειρήσεις της Ε.Ε.:
1. Η ναυτική συνεργασία ATALANTA (EUNAVFOR ATALANTA)
2. EUTM SOMALIA
3. EUTM RCA-Κεντροαφρικανική Δημοκρατία
4. EUTM MALI
5. EUNAVFOR MED SOPHIA
Η κατάρτιση της ακτοφυλακής, του ναυτικού της Λιβύης, σε συνδυασμό με τη εφαρμογή του εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ στα ανοικτά των Λιβυκών ακτών.
Τέλος, η επιχείριση ALTHEA (EUFOR ALTHEA) στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
«Προωθημένη άμυνα»: Καπιταλιστική Ανάπτυξη με ντόπιους εργάτες που υπερεκμεταλλευόμαστε και Ασφάλεια των Ευρωπαϊκών Ενδύσεων από ντόπιες Δυνάμεις Καταστολής που Εκπαιδεύουμε
Αυτό είναι το στίγμα της Ευρωπαϊκής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας. Είτε πρόκειται για τα Βαλκάνια, είτε αφορά τις χώρες της Αφρικής.
Η ομιλία του τεχνοκράτη στρατιωτικού Κωσταράκου, μπρος σε «ένα δικό του κοινό» από στρατιωτικούς που εκπαιδεύονται στα νέα τους καθήκοντα είναι αποκαλυπτική:
«Η επίτευξη ασφάλειας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο είναι το ζητούμενο, προϋποθέτει και δικαιολογεί ένα παράλληλο ενδιαφέρον αλλά και συμφέρον για την ύπαρξη ασφάλειας τόσο στις γειτονικές αλλά και στις ευρύτερα γειτνιάζουσες περιοχές. Οι τρεις εκπαιδευτικές αποστολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελούν δομικό συστατικό της Ολοκληρωμένης Προσέγγισης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει τα βαθύτερα αίτια της αστάθειας, να οικοδομήσει εγχώριες δυνατότητες και να ενθαρρύνει μεταρρυθμίσεις.
Η εμπλοκή μας στοχεύει στην δημιουργία των βασικών προϋποθέσεων για μία βιώσιμη ασφάλεια, παραγόμενη εγχώρια. Μια ασφάλεια η οποία αποτελεί το προαπαιτούμενο προκείμενου οποιαδήποτε προσπάθεια ανάπτυξης να ευοδωθεί. Και δίνω έμφαση στις λέξεις «βιώσιμη» και «εγχώρια», καθώς οτιδήποτε άλλο είναι από τη φύση του θνησιγενές.
Τα στελέχη που συμμετέχουν στις Αποστολές και Επιχειρήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν παρέχουν ασφάλεια αυτή καθ’ εαυτή στις χώρες που τους φιλοξενούν.
Στην πραγματικότητα, αυτό που κάνουν είναι να σπέρνουν τους πρώτους σπόρους αυτής.
Βρίσκονται εκεί για να εκπαιδεύσουν και να βοηθήσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις της φιλοξενούσας χώρας να αποκτήσουν τις δικές τους δυνατότητες. Να έρθουν σε ένα τέτοιο επίπεδο ώστε να μπορούν να παρέχουν ασφάλεια κατά τρόπο επαγγελματικό και υπεύθυνο, σεβόμενες τις επιταγές του Διεθνούς Δικαίου».
Το «Ανθρωπιστικό» τους ενδιαφέρον για τη Μετανάστευση κρύβει τη δίψα τους για κέρδη: μοιρασιά ζωνών επιρροής, καταλήστευση πηγών και δρόμων ενέργειας, του απίστευτου πλούτου που κρύβει το υπέδαφος της Αφρικής και γεμίζει το έδαφος της με στρατεύματα των ΗΠΑ-ΕΕ-Κίνας-Ρωσίας.
Αυτός ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός γεννούν τους πολέμους, τις επεμβάσεις.
Είναι η καθημερινότητα της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, των σφαγών και της προσφυγιάς!
Και τι μας λέει ο Στρατηγός Κωσταράκος;
«Με αυτόν τον τρόπο, οι Αποστολές και οι Επιχειρήσεις μας θέτουν τα θεμέλια για τη σταδιακή διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος το οποίο θα επιτρέψει την έλευση επενδύσεων οι οποίες θα φέρουν ανάπτυξη, άνοδο του βιοτικού επιπέδου και θα θέσουν φραγή στην ανεξέλεγκτη παράτυπη μετανάστευση και στις εσωτερικές τριβές.
Στην πραγματικότητα λοιπόν, όντως μιλάμε για μία «προωθημένη άμυνα» προς όφελος των Ευρωπαίων πολιτών, μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα φυσικά Ευρωπαϊκά σύνορα.
Η αποστολή τους, σε στρατηγικό επίπεδο, είναι να επεκτείνουν το ασφαλές και προστατευμένο περιβάλλον το οποίο απολαμβάνουμε και να αποτελέσουν την πρώτη γραμμή προληπτικής άμυνάς μας.
Μίας άμυνας η οποία σκοπό έχει να συγκρατήσει τους τοπικούς πληθυσμούς στις οικίες τους. Όχι από φόβο ή εξαιτίας τειχών και φρακτών, αλλά ως συνειδητή επιλογή. Βοηθούν στην αντικατάσταση του «τόξου αστάθειας» από μία «ζώνη ασφαλείας».
Η εμπλοκή μας στοχεύει στην δημιουργία των βασικών προϋποθέσεων για μία βιώσιμη ασφάλεια, παραγόμενη εγχώρια. Μια ασφάλεια η οποία αποτελεί το προαπαιτούμενο προκείμενου οποιαδήποτε προσπάθεια ανάπτυξης να ευοδωθεί. Και δίνω έμφαση στις λέξεις «βιώσιμη» και «εγχώρια», καθώς οτιδήποτε άλλο είναι από τη φύση του θνησιγενές.
Τα στελέχη που συμμετέχουν στις Αποστολές και Επιχειρήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν παρέχουν ασφάλεια αυτή καθ’ εαυτή στις χώρες που τους φιλοξενούν.
Στην πραγματικότητα, αυτό που κάνουν είναι να σπέρνουν τους πρώτους σπόρους αυτής.
Βρίσκονται εκεί για να εκπαιδεύσουν και να βοηθήσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις της φιλοξενούσας χώρας να αποκτήσουν τις δικές τους δυνατότητες. Να έρθουν σε ένα τέτοιο επίπεδο ώστε να μπορούν να παρέχουν ασφάλεια κατά τρόπο επαγγελματικό και υπεύθυνο, σεβόμενες τις επιταγές του Διεθνούς Δικαίου».
Το «Ανθρωπιστικό» τους ενδιαφέρον για τη Μετανάστευση κρύβει τη δίψα τους για κέρδη: μοιρασιά ζωνών επιρροής, καταλήστευση πηγών και δρόμων ενέργειας, του απίστευτου πλούτου που κρύβει το υπέδαφος της Αφρικής και γεμίζει το έδαφος της με στρατεύματα των ΗΠΑ-ΕΕ-Κίνας-Ρωσίας.
Αυτός ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός γεννούν τους πολέμους, τις επεμβάσεις.
Είναι η καθημερινότητα της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, των σφαγών και της προσφυγιάς!
Και τι μας λέει ο Στρατηγός Κωσταράκος;
«Με αυτόν τον τρόπο, οι Αποστολές και οι Επιχειρήσεις μας θέτουν τα θεμέλια για τη σταδιακή διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος το οποίο θα επιτρέψει την έλευση επενδύσεων οι οποίες θα φέρουν ανάπτυξη, άνοδο του βιοτικού επιπέδου και θα θέσουν φραγή στην ανεξέλεγκτη παράτυπη μετανάστευση και στις εσωτερικές τριβές.
Στην πραγματικότητα λοιπόν, όντως μιλάμε για μία «προωθημένη άμυνα» προς όφελος των Ευρωπαίων πολιτών, μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα φυσικά Ευρωπαϊκά σύνορα.
Η αποστολή τους, σε στρατηγικό επίπεδο, είναι να επεκτείνουν το ασφαλές και προστατευμένο περιβάλλον το οποίο απολαμβάνουμε και να αποτελέσουν την πρώτη γραμμή προληπτικής άμυνάς μας.
Μίας άμυνας η οποία σκοπό έχει να συγκρατήσει τους τοπικούς πληθυσμούς στις οικίες τους. Όχι από φόβο ή εξαιτίας τειχών και φρακτών, αλλά ως συνειδητή επιλογή. Βοηθούν στην αντικατάσταση του «τόξου αστάθειας» από μία «ζώνη ασφαλείας».
Δείτε ολόκληρη την ομιλία του κάνονας κλικ ΕΔΩ
Πιστεύει κανείς ότι η Ε.Ε. αυτό το ολοκληρωτικό μόρφωμα του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού και καπιταλισμού ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ ΤΩΡΑ με τους αγώνες των λαών;
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
diktiospartakos.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου