Η απεργία
στα Ταχυδρομεία - Τηλεγραφεία - Τηλεφωνεία (ΤΤΤ) τον Μάη του 1932.
Στις αρχές
του 1931 η χρηματοοικονομική κρίση χτύπησε την ελληνική οικονομία. Οι
αποτυχημένες αλλεπάλληλες προσπάθειες της κυβέρνησης Βενιζέλου οδήγησαν την
Ελλάδα να εγκαταλείψει επίσημα τον κανόνα του χρυσού σηματοδοτώντας την
χρεωκοπία της οικονομικής πολιτικής που εφάρμοσε η κυβέρνηση των Φιλελευθέρων.
Την περίοδο 1931-1932 μεγάλες απεργίες
κοινωνικές αναταραχές, αντιμετωπίστηκαν από την βενιζελική κυβέρνηση με βία και
καταστολή. Οι αριστερές και οι αντιβενιζελικές αστικές εφημερίδες επικέντρωναν
έντονα στον αυταρχισμό του Βενιζέλου .(άρθρο του Κ. Παλούκη στην εφημ. Πριν
27/1/2013).
Η κυβέρνηση
Βενιζέλου διεξήγαγε σκληρή επίθεση στους εργαζόμενους. Το 1931 με το ν. 4879
διαλύει τη Συνομοσπονδία Δημοσίων Υπαλλήλων (ΣΔΥΕ). Απαγορεύει την απεργία των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ τον Απρίλη του 1932 ψηφίζεται νόμος που επέτρεπε
στην κυβέρνηση να απολύει εργαζόμενους στο Δημόσιο και να μειώνει τους μισθούς. «αν η απεργία πραγματοποιηθεί, οι
μετέχοντες υπάλληλοι τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι ένα έτος, τα μέλη του
Διοικητικού Συμβουλίου που αποφάσισαν την απεργία Σωματείου ή Ενωσης μέχρι και
όσοι διευθύνουν τον απεργιακό αγώνα, τιμωρούνται επιπλέον και με χρηματική
ποινή 20.000 μέχρι 30.000 δραχμές ο καθένας. Η καταδικαστική απόφαση
συνεπάγεται αυτοδικαίως την έκπτωση από την υπηρεσία ». .Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, η κυβέρνηση Βενιζέλου κατέφυγε σε νέους
φόρους και ενέτεινε τη γενικότερη επίθεση σε βάρος των εργαζομένων. Τελικά, η
κυβέρνηση τον Μάη του 1932 παραιτήθηκε.
Η απεργία
έγινε στο πλαίσιο των γενικότερων αντιδράσεων των εργαζομένων στο Δημόσιο την
περίοδο εκείνη, η οποία χαρακτηρίζεται από την καπιταλιστική οικονομική κρίση
του 1929.
Η ΠAΛΗ ΤΩΝ
Τάξεων σε έκτακτη της έκδοση στις 20 Μαιου 1932 αρ.φ.297 δημοσιεύει προκήρυξη
των Τριατατικών απεργών και καλεί την εργατική τάξη να στηρίξει τα δίκαια
αιτήματα των απεργών όπως : Αυξήσεις
μισθών ,μη περκοπή επιδομάτων ,κατάργηση αντιδραστικών νόμων περί τύπου
συνδικαλιστικές και ατομικές ελευθερίες.
Ο
«Ριζοσπάστη» στις 19 Μάη αναφέρει:
«Η απεργία είναι πανελλαδική. Χαρακτηριστικό
της διάθεσης του προσωπικού είναι ότι ενώ οι Ομοσπονδίες έδωσαν εντολή να
κηρυχθεί στις 12 (σ.σ. τα μεσάνυχτα) η απεργία, αυτό απέργησε από τις 8 το
βράδυ» και συνεχίζει «Εδωσε εντολή στο Σύνταγμα Τηλεγραφητών να πάει να
αναλάβει τις εργασίες των απεργών. (...) Ηδη ισχυρή αστυνομική δύναμη έχει
καταλάβει το Ταχυδρομείο. Οσοι απεργοί πηγαίνουν ή περιφέρονταν απ' έξω
συλλαμβάνονται. Ο Λαδάς (σ.σ. υφυπουργός Συγκοινωνιών) ανακοίνωσε τη νύχτα ότι
αύριο θα σταλούν στρατιώτες του συντάγματος τηλεγραφητών για να εξασφαλίσουν τη
συγκοινωνία η οποία σταμάτησε εντελώς. Το υπουργείο έβγαλε προκήρυξη και ζητάει
όσους προϋπηρέτησαν ταξινόμοι και διανομείς να παν να πιάσουν δουλειά. (...)
Αφετέρου αύριο δημοσιεύεται διάταγμα με το οποίο απολύονται οι εξής τριατατικοί
ως πρωτοστατήσαντες στον αγώνα (...)».
Η
Πανυπαλληλική Επιτροπή Αγώνα σε προκήρυξη της αναφέρει :«Η εξοντωτική αυτή
πολιτική της Κυβερνήσεως εξωθεί τους υπαλλήλους σε αγώνα ζωής και θανάτου. Οι
ΤΤΤ υπάλληλοι πρώτοι κατέβηκαν σε απεργία. Σύσσωμος ο υπαλληλικός κόσμος θα
κατέβει τασσόμενος αλληλέγγυος προς τους ΤΤΤ (...) Ο υπαλληλικός κόσμος θα
διεκδικήσει την κατάργηση των νόμων της πείνας και την αύξηση των μισθών
σύμφωνα με την ακρίβεια της ζωής».
Στο
«Ριζοσπάστη» στις 20 Μάη αναφέρεται χαρακτηριστικά:
« η απεργία κηρύχθηκε από τις Διοικήσεις
μόνο όταν απήργησαν παρά την θέλησή τους (σ.σ. των διοικήσεων) και σύμφωνα με
εντολές της Πανυπαλληλικής Επιτροπής Αγώνα (σ.σ. συγκροτήθηκε μετά τη διάλυση
της ΣΔΥΕ), οι Τριατατικοί Θεσσαλονίκης και Σερρών». Ενώ καλεί σε συλλαλητήρια
το βράδυ της 20ης Μαΐου ώρα 8 και μισή στην Ομόνοια εργάτες και Δημ. Υπαλλήλους
σε συμπαράσταση συνέχιση και επέκταση της απεργίας, ενώ στο ρεπορτάζ για την
πορεία της απεργίας αναφέρεται πως «από τις 9 η ώρα διακόπηκε κάθε επαφή του
κέντρου με τις διάφορες πόλεις. Ούτε το τηλεγραφείο μπορούσε να λειτουργήσει,
ούτε το τηλεφωνείο. Μόνο ύστερα από τις 12 τα μεσάνυχτα κατορθώθηκε το κέντρο
να επικοινωνήσει με ορισμένες επαρχιακές πόλεις στα τηλεγραφεία των οποίων
έμειναν μονάχα οι διευθυντές. Δεν κατορθώθηκε όμως η επαφή ούτε με όλες τις
πόλεις, ούτε η διαβίβαση τηλεγραφημάτων ή τηλεφωνημάτων. Μέχρι χτες το βράδυ
ακόμα μόνο μέσω της Ηστερν (σ.σ. "Eastern Telegraph Company Limited",
αγγλική τηλεγραφική εταιρεία), κατόρθωνε η κυβέρνηση να επικοινωνεί με τις
επαρχίες. Το ίδιο συνέβη και στην ταχυδρομική υπηρεσία, η οποία έχει παραλύσει
πέρα για πέρα. Ούτε ένα γράμμα δεν μοιράστηκε χτες όλη την ημέρα. Οι 800
ταχυδρομικοί σάκοι μείνανε χωρίς να διανεμηθούν».
Η κρατική τρομοκρατία συνεχίζεται , η κυβέρνηση
για να τρομοκρατήσει τους απεργούς απέλυσε όλους όσοι είχαν υπηρεσία κατά την
ώρα της κήρυξης της απεργίας «επί εγκαταλείψει θέσεως». Διέταξε τη σύλληψη
τριατατικών για να μπορέσει να αποκεφαλίσει την απεργία. «Εκτός των μέτρων αυτών
η κυβέρνηση κατέβαλε απεγνωσμένες προσπάθειες για να βρει απεργοσπάστες. Για το
σκοπό αυτό χρησιμοποίησε δακτυλογράφους του υπουργείου Συγκοινωνίας, τις οποίες
τοποθέτησε στις θυρίδες πώλησης ενσήμων. Παράλληλα για την υπηρεσία
τηλεγραφείου και τα τηλέφωνα, χρησιμοποίησε τους μαθητές της στρατιωτικής
σχολής τηλεγραφητών και άλλους, μεταξύ των οποίων και ο ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΣ του υπουργού
Λαδά. Αλλά μη ξέροντας την υπηρεσία δεν κατόρθωσαν ούτε στοιχειωδώς να
αποκαταστήσουν τις διακοπείσες συγκοινωνίες. Επίσης η κυβέρνηση έδωσε διαταγή
σε όλους τους διευθυντές των υπηρεσιών ΤΤΤ να προσλαμβάνουν αμέσως όποιον έχει
προϋπηρεσία ως Τριατατικός με προσωρινό διορισμό. Πολύ ελάχιστοι όμως μέχρι της
στιγμής παρουσιάστηκαν».
Βλέποντας η
κυβέρνηση ότι αυτά τα τρομοκρατικά μέτρα δε φέρνουν αποτέλεσμα «προέβη στη
δημοσίευση χτες το απόγευμα εκτάκτου διατάγματος, με το οποίο επιστρατεύονται
όλοι οι απεργοί. (...) Και παρά τη δημοσίευση όμως του παραπάνω διατάγματος
καμία διάσπαση δεν παρατηρήθηκε στις τάξεις των απεργών».
Τη δεύτερη
μέρα της απεργίας μπήκαν στον αγώνα και οι υπάλληλοι των οικονομικών υπηρεσιών
(ταμιακοί, εφοριακοί, τελωνειακοί, καπνεργοστασιακοί) δημιουργώντας μια
δυναμική γενίκευσης της απεργίας στο Δημόσιο. Οι Τριατατικοί συνεχίζουν με την
ίδια επιτυχία καθώς σε όλα τα κέντρα εμφανίστηκαν μόνο έξι απεργοσπάστες.
Η ηγεσία
στην Ομοσπονδία των «κατώτερων» πρωτοστατεί στην υπονόμευση της απεργίας,
«συστήνουν στους υπαλλήλους να μη μαζεύονται έξω από το ταχυδρομείο προς
φρούρηση της απεργίας τους αλλά να κάθονται στα καφενεία και τα σπίτια τους».
Αντίθετα, η
Πανυπαλληλική έβαλε το σύνθημα γενίκευσης της απεργίας και καλεί τους ΤΤΤ να
«περιφρουρήσουν ομαδικά τα ταχυδρομικά και τηλεγραφικά καταστήματα». Ακόμα
αποφάσισε την διενέργεια απεργιακού εράνου για την ενίσχυση του αγώνα τους.
«Εγκλημα» η
απεργία!
Ο
πρωθυπουργός Ελ. Βενιζέλος χαρακτηρίζει την απεργία «έγκλημα» και δηλώνει πως
εάν η απεργία γενικευθεί «η κυβέρνηση θα τη θεωρήσει ως κίνημα επαναστατικό,
ότι θα θεωρήσει επομένως ότι η χώρα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση» και «θα
προβεί σε όλους τους περιορισμούς των ατομικών ελευθεριών». Μαζί του συμφωνούν
όλα τα αστικά κόμματα...
Η
ΡΕΦΟΡΜΙΣΤΙΚΉ ηγεσία της Ομοσπονδίας των «κατώτερων» δήλωσε στον Τύπο ότι
«μόλις παραιτηθεί η κυβέρνηση θα λύσουν την απεργία προς τον σκοπό να
διευκολύνουν την ομαλή εξέλιξη της πολιτικής κατάστασης»…. στις 21 Μάη η
κυβέρνηση Βενιζέλου παραιτήθηκε.
Αντιπρόσωπος
της Πανυπαλληλικής δήλωσε στο «Ριζοσπάστη» ότι η στάση της Ομοσπονδίας «δεν
αντιπροσωπεύει τις γνώμες και τη θέληση των δημοσίων υπαλλήλων και ιδιαίτερα
των τριατατικών και οικονομικών (...) η απεργία μας δεν στρέφεται μόνον
εναντίον της κυβερνήσεως Βενιζέλου. Στρέφεται επίσης και εναντίον όλων των
κεφαλαιοκρατικών κομμάτων, εναντίον όλων των κεφαλαιοκρατικών κυβερνήσεων».
Η απεργία σταματά
μετά από τρεις μέρες. Στις 23 Μάη ο «Ριζοσπάστης» γράφει:
«Η απεργία προδόθηκε
(...) Οι ηγούμενοι όμως των δύο Ομοσπονδιών Τ.Τ.Τ. (...) παρότι σε σύσκεψη που
έγινε αποφασίστηκε η συνέχιση της απεργίας, αποφάσισαν το πρωί να δώσουν το
σύνθημα της λύσης της απεργίας. Ειδοποίησαν δε όσους έβρισκαν ότι η απεργία
λύθηκε. Ταυτόχρονα πήγαν στο τηλεγραφείο και διαβίβασαν στις επαρχίες την
εντολή να λύσουν την απεργία».
Σε
ανακοίνωσή της η Πανυπαλληλική Επιτροπή ανέφερε: «Οι συνεργαζόμενοι προδότες
αρχηγοί σας ανώτεροι και κατώτεροι, από τους Κοκολάκηδες ως τους Δρίβα
Γεωργούλη Αθανασίου Μπεσμπέα κλπ. σας πρόδωσαν πιο αισχρά αυτή τη φορά και μαζί
σας όλους τους υπαλλήλους. Η κυβερνητική μανούβρα ψευτοαλλαγής κυβέρνησης
χρησίμευσε σαν ευκαιρία να τορπιλιστεί η ιστορική σας απεργία...».Μπορεί η
απεργία του Μάη του 1932 να προδόθηκε από την ρεφορμιστική ηγεσία των δύο
Ομοσπονδιών, ωστόσο ο σκληρός αγώνας άφησε το αποτύπωμά του. Σύντομα, οι
συσχετισμοί θα άλλαζαν και οι «Τριατατικοί» θα αναδεικνύονταν σε ένα από τα πιο
ισχυρά και μαχητικά συνδικάτα.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ :
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου