Στις 28 Μαρτίου θέσαμε από αυτό το ιστολόγιο το ερώτημα «Γιατί πληρώνουμε 571.000 τόκους στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ», με αφορμή την τυχαία ανακάλυψη μιας τέτοιας απόφασης στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ. Τα παρακάτω είναι η οφειλόμενη απάντηση. Και έρχονται να προστεθούν στον αυξανόμενο όγκο στοιχείων που αποκαλύπτουν την ιλαροτραγωδία της λεγόμενης “Χρυσής Επένδυσης” στη Χαλκιδική.
Με μία σειρά οκτώ αποφάσεων του Διοικητικού Εφετείου Αθήνας από το 2017 έως και το 2019, κατόπιν αντίστοιχων προσφυγών της εταιρείας, το Δημόσιο καλείται να πληρώσει στην Ελληνικός Χρυσός / Eldorado συνολικά περίπου 12 εκατομμύρια ευρώ, συν τους τόκους. Οι υποθέσεις αφορούν τις οικονομικές χρήσεις 2009-2011 και είναι τριών κατηγοριών:
Α) Με τρεις αποφάσεις το Δημόσιο «καταδικάζεται» να επιστρέψει στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ΦΠΑ ύψους 6.524.694 ευρώ. Αυτός είναι ο ΦΠΑ που κατέβαλε η εταιρεία για την αγορά του εξοπλισμού του εργοστασίου Εμπλουτισμού Σκουριών από τη Φινλανδική Οutotec Minerals OU, καθώς και για την ανάθεση τεχνικών μελετών σε μελετητικές εταιρείες για την αδειοδότηση, κατασκευή και λειτουργία του εν λόγω εργοστασίου. Το δικαστήριο δέχθηκε τον ισχυρισμό της εταιρείας ότι δεν υποχρεούται σε διακανονισμό του ΦΠΑ, αντίθετα αυτός πρέπει να της επιστραφεί εντόκως από την ημερομηνία άσκησης της προσφυγής επειδή το εργοστάσιο δεν τέθηκε σε λειτουργία εντός πενταετίας από την αγορά του εξοπλισμού. Ισχυρίστηκε δε η εταιρεία και έγινε επικουρικά δεκτό από το δικαστήριο ότι για την καθυστέρηση αυτή ευθύνεται αποκλειστικά το Δημόσιο που με παράνομες πράξεις και παραλείψεις του παρεμπόδισε τη λειτουργία του εργοστασίου. Σχολιασμός των αποφάσεων αυτών θα γίνει στη συνέχεια.
Β) Με άλλες δύο αποφάσεις του Διοικητικού εφετείου ακυρώνονται και επιστρέφονται εντόκως στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ εταιρεία οι πρόσθετοι φόροι ύψους περίπου 2,5 εκατ. ευρώ που της είχαν καταλογιστεί για τα οικονομικά έτη 2009 -2010 – 2011. Οι πρόσθετοι φόροι επιβλήθηκαν διότι διαπιστώθηκε ότι η εταιρεία πωλούσε άργυρο στην εταιρεία SILVER WHEATON (CAYMANS) σε τιμή ίση περίπου με το μισό της τιμής του στα διεθνή χρηματιστήρια. Οι φορολογικές αρχές θεώρησαν ότι επρόκειτο για ενδο-ομιλικές συναλλαγές με κράτος χαμηλής φορολογίας και ότι η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ όφειλε να τιμολογήσει τον άργυρο με βάση τις τρέχουσες τιμές της αγοράς. Ωστόσο το Δημόσιο δεν απέδειξε ότι υφίσταται πράγματι εταιρική σύνδεση της SILVER WHEATON με την ELDORADO GOLD με αποτέλεσμα οι φόροι να ακυρωθούν.
Γ) Τέλος, τρεις αποφάσεις αφορούν την επιστροφή στην εταιρεία των προστίμων ύψους 2.805.157που της επιβλήθηκαν για τις, κατά την άποψη των φορολογικών αρχών, ανακριβείς φορολογικές δηλώσεις της προηγούμενης περίπτωσης. Εντόκως φυσικά.
Συνολικά επιστράφηκαν στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ περίπου 12 εκατομμύρια ευρώ, εντόκως από της κατάθεσης της κάθε προσφυγής (διάφορες ημερομηνίες από το 2015 μέχρι το 2018).
Αρχικά ας μη βιαστεί η αντιπολίτευση να κραυγάσει ότι είναι η τωρινή κυβέρνηση που δήθεν «κάνει πόλεμο» στην εταιρεία και της επιβάλλει παράνομους φόρους. Οι πρώτοι επιπλέον φόροι και πρόστιμα είναι αποτέλεσμα των φορολογικών ελέγχων που έγιναν το 2014, επί κυβέρνησης Σαμαρά. Και δικαιολογημένα οι φορολογικές αρχές υποψιάστηκαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά όταν είδαν τον άργυρο των Μαύρων Πετρών να πωλείται στη μισή τιμή από όσο θα πωλούνταν στα διεθνή χρηματιστήρια.
Οι πωλήσεις αυτές έγιναν βάση συμφωνίας που είχε συνάψει το 2007 η EUROPEAN GOLDFIELDS (τότε ιδιοκτήτρια κατά 95% των Μεταλλείων Κασσάνδρας που μετέπειτα απορροφήθηκε από την ELDORADO GOLD) με την εταιρεία SILVER WHEATON: η EG πήρε ως προκαταβολή 57 εκατ. δολάρια και συμφώνησε να πουλήσει στην SW το σύνολο της μελλοντικής παραγωγής αργύρου του Μεταλλείου Μαύρων Πετρών σε τιμή πολύ χαμηλότερη της χρηματιστηριακής του αξίας, αναπροσαρμοζόμενη ετησίως κατά 1%. Για τη συμφωνία αυτή το antigoldgr.org είχε ενημερώσει τους αναγνώστες του ήδη από το 2008. Στο δικαστήριο δεν απεδείχθη ότι επρόκειτο για ενδο-ομιλική συναλλαγή και οι πρόσθετοι φόροι που καταλογίστηκαν ακυρώθηκαν.
Ωστόσο η υπόθεση αυτή αναδεικνύει το σκάνδαλο της υποτιθέμενης «αξιοποίησης» του ορυκτού μας πλούτου προς όφελος αποκλειστικά των δήθεν επενδυτών. Ο άργυρος είναι το πιο πολύτιμο προϊόν του μεταλλείου των Μαύρων Πετρών από το οποίο το Δημόσιο προσδοκά φορολογικά έσοδα. Αλλά ΟΛΗ η παραγωγή αργύρου του μεταλλείου, δηλαδή περίπου 15.000.000 ουγγιές ή 465 τόνοι, πωλήθηκε σε εξευτελιστικά χαμηλή τιμή σε μια άλλη εταιρεία που ασφαλώς στη συνέχεια θα τον πουλήσει στην κανονική (χρηματιστηριακή) του τιμή. Το αποτέλεσμα είναι τεράστια απώλεια εσόδων για το Ελληνικό Δημόσιο από την ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ που όλα αυτά τα χρόνια εμφανίζει στους ισολογισμούς της σταθερά ζημίες. Είναι φανερό ότι αν η εταιρεία για τους δικούς της λόγους επιλέγει να πουλήσει κοψοχρονιά τα «Ελληνικά» πολύτιμα μέταλλα, το προσδοκώμενο και πολυθρύλητο «Δημόσιο Όφελος» από τη μεταλλευτική δραστηριότητα εξανεμίζεται και χάνεται μεταξύ του «μεγάλου επενδυτή» και των διαφόρων μεσαζόντων. Και κάθε προσπάθεια του Δημοσίου να ανακτήσει με τη μορφή φόρων ένα εύλογο ποσοστό της αξίας των μετάλλων που εξάγονται πέφτει στο κενό.
Σε ό,τι αφορά τον ΦΠΑ, η πλευρά του Δημοσίου όχι μόνο δεν αντέκρουσε, όπως όφειλε, τον ισχυρισμό της εταιρείας περί δήθεν «υπαιτιότητας» του Δημοσίου στη μη ολοκλήρωση του εργοστασίου των Σκουριών αλλά, αντίθετα, τον απεδέχθη πλήρως! Απεδέχθη και συνομολόγησε τον ισχυρισμό της εταιρείας ότι το Επενδυτικό της Σχέδιο ΕΓΚΡΙΘΗΚΕ το 2006, πράγμα που είναι απολύτως ΨΕΥΔΕΣ διότι το Επενδυτικό Σχέδιο δεν έχει εγκριθεί μέχρι σήμερα. Οι δικηγόροι του Δημοσίου δέχθηκαν χωρίς καμμία αμφισβήτηση τους ισχυρισμούς της εταιρείας περί «αναιτιολόγητης καθυστέρησης» αδειών, χωρίς να καταθέσουν στο δικαστήριο την πραγματικότητα – ότι δηλαδή επρόκειτο είτε για σύννομες επιστροφές μελετών είτε για εγκρίσεις που προσβλήθηκαν στο ΣτΕ. Σε αυτήν την περίπτωση οι διοικητικές προθεσμίες ανανεώνονται μετά τη δημοσίευση της απόφασης του ΣτΕ, εφ’όσον γίνει επανυποβολή της μελέτης. Η αποδοχή της «υπαιτιότητας» του Δημοσίου από τους δικηγόρους του έχει τεράστια σημασία και μπορεί να θεωρηθεί σκάνδαλο. Υπενθυμίζουμε ότι εκκρεμεί αίτημα της εταιρείας για αποζημίωση ύψους πάνω από 750 εκατ. ευρώ από το Ελληνικό Δημόσιο για τις ζημίες που υπέστη και για διαφυγόντα κέρδη λόγω των «καθυστερήσεων». Διερωτώμαστε: έτσι θα υπερασπιστεί το Δημόσιο τα συμφέροντά του αν αυτή η υπόθεση φτάσει στο δικαστήριο;
Aς προστεθεί στα ανωτέρω και η «Ολλανδική φορολογική τεχνογνωσία» δηλαδή οι λογιστικές πρακτικές που χρησιμοποιεί η Εldorado για να αποφεύγει να πληρώνει φόρους στην Ελλάδα. Η SOMO αποκάλυψε μία μόνο από αυτές τις πρακτικές. Αν το Υπουργείο Οικονομικών θέλει πραγματικά να ψάξει τις ενδο-ομιλικές συναλλαγές της Εldorado, με τις θυγατρικές στην Ολλανδία και Μπαρμπάντος, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα βγάλει πολλά «λαυράκια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου