Ειρήνη και Ζήσης: Μας χτύπαγαν και έλεγαν «θα βλέπετε ΜΑΤ και θα προσκυνάτε»
Δημοσιεύουμε συνέντευξη της Ειρήνης Εμινίδου και του Ζήση Σούρλα οι οποίοι το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου δέχτηκαν αναίτια επίθεση από τα ΜΑΤ, ξυλοκοπήθηκαν και συνελήφθησαν ενώ στη συνέχεια στήθηκε εναντίον τους ένα εντελώς ψεύτικο κατηγορητήριο που περιλάμβανε ακόμα και βαριά κακουργήματα (διαβάστε περισσότερα για την υπόθεση εδώ). Τα δύο μέλη του «Ξ» δικάζονται την Δευτέρα 25/11, στις 9πμ στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων. Καλούμε όλες και όλους να στείλουν ψηφίσματα διαμαρτυρίας για την σκευωρία που έχει στηθεί κατά των συντρόφων και να συμμετέχουν στην συγκέντρωση αλληλεγγύης τη Δευτέρα την ώρα της δίκης.
- Ειρήνη και Ζήση, μπορείτε να μας περιγράψετε πως σας συλλάβανε;
Ζήσης: Αφότου τελείωσε η ειρηνική πορεία του Πολυτεχνείου κατευθυνθήκαμε προς το σπίτι μιας φίλης μας που βρίσκεται κοντά στο σημείο που συλληφθήκαμε. Πηγαίνοντας στο σπίτι, περνούσαμε από τη οδό Θεμιστοκλέους και ενώ τα πράγματα ήταν αρκετά ήρεμα, ξαφνικά τα ΜΑΤ ρίξανε δακρυγόνα και άρχισαν να τρέχουν προς το μέρος μας.
Ειρήνη: Από την άλλη μεριά της Θεμιστοκλέους εμφανίστηκε μια άλλη διμοιρία και μας περικύκλωσε. Δεν βλέπαμε από τα δακρυγόνα και είχαμε πανικοβληθεί.
- Ποια ήταν η συμπεριφορά της αστυνομίας, άσκησαν βία εναντίον σας;
Ζ: Κατά τη σύλληψή μου δέχτηκα χτυπήματα στο πρόσωπο και το κεφάλι παρόλο που δεν αντιστάθηκα. Οι ΜΑΤατζήδες μας έβρισαν χυδαία με σεξιστικά σχόλια και μας είπαν χαρακτηριστικά «Θα βλέπετε ΜΑΤ και θα προσκυνάτε!». Έπειτα μας πήγαν σε ένα γκαράζ πάνω από το Αρχαιολογικό Μουσείο όπου μας φωτογράφησαν με τα προσωπικά τους τηλέφωνα, προφανώς για να μπορέσουν να μας «αναγνωρίσουν» μετά. Όταν είμασταν στο γκαράζ ακούσαμε ένα ΜΑΤατζή να λέει «Δεν είναι αυτοί ρε» με τον επικεφαλής να απαντάει «Αυτοί είναι, αλλάξαν τα πράματα». Μετά, στο μεταγωγικό μας ζητήθηκαν οι ταυτότητες τις οποίες φωτογράφισαν οι αστυνομικοί του μεταγωγικού – δεν είδα αν το έκαναν αυτό και σε άλλους.
Ε: Ούτε εγώ αντιστάθηκα. Παρόλα αυτά μαζεύτηκαν από πάνω μου αρκετοί αστυνομικοί οι οποίοι με χτυπήσαν πολύ, με έριξαν κάτω και άρχισαν να με κλωτσάνε και να με πατάνε κυρίως στο κεφάλι. Αντανακλαστικά κάλυψα το κεφάλι μου με τα χέρια μου, φωνάζοντας να με αφήσουν και ζητώντας βοήθεια. Σε κάποια φάση το χέρι μου δεν άντεχε άλλο έτσι «έπεσε» στο έδαφος και άρχισαν να μου το πατάνε. Μετά μας πήγαν ακριβώς απέναντι σε μια γωνία μας βάλανε να κάτσουμε κάτω και μας βρίζανε. Όταν μας μετέφεραν στο γκαράζ μαζί με άλλα παιδιά που είχαν συλλάβει για να μας βγάλουν φωτογραφίες με τα τηλέφωνα τους μας κοροϊδεύαν κιόλας λέγοντας: «Γιατί δεν κοιτάτε στην κάμερα ντρέπεστε;», «Κοιτάξτε να βγάλουμε καμία σέλφι» κλπ.
- Μπορείτε να μας περιγράψετε την κατάσταση που επικρατούσε στη ΓΑΔΑ και μέχρι τον εισαγγελέα;
Ζ: Στη ΓΑΔΑ περιμέναμε πάνω από τρεις ώρες για να μας ανακοινωθεί αν είμαστε συλληφθέντες ή προσαχθέντες, καθυστέρησαν πάρα πολύ να μας δώσουν νερό και να μας αφήσουν να πάμε στην τουαλέτα, κάνανε καμιά ώρα να μας αφαιρέσουν τις χειροπέδες, και το πιο σημαντικό απ’ όλα, την σ. Ειρήνη και τα άλλα άτομα 2 άτομα που ήταν τραυματισμένα αργήσαν πάρα πολύ να τα πάνε στο νοσοκομείο ενώ ο ένας αιμορραγούσε στο κεφάλι!
Ε: Μας μετέφεραν στην ΓΑΔΑ με χειροπέδες, μας έγδυσαν εντελώς, μας κατέβασαν ακόμα και τα εσώρουχα, για να μας κάνουν σωματικό έλεγχο με ανοιχτές τις πόρτες, που σήμαινε ότι οποίος ήθελε έμπαινε και έβλεπε όποτε ήθελε ότι ήθελε. Δεν μας αφήσαν να επικοινωνήσουμε μέχρι κάποια ώρα με κανένα πρόσωπο και δεν μας δίνανε ούτε νερό. Στην αρχή δεν μου επέτρεψαν να έχω πάνω μου το φάρμακό μου – έχω άσθμα και θα μπορούσα να πάθω οτιδήποτε. Μου το έδωσαν μετά από πολύ ώρα. Οι περισσότεροι συλληφθέντες μίλησαν πρώτη φορά με τα δικά τους πρόσωπα όταν φτάσαμε στην Ευελπίδων, δηλαδή στις 4 το απόγευμα την επομένη μέρα (Δευτέρα 18/11). Για πολλές ώρες αφότου μας πήγαν στην ΓΑΔΑ δεν επέτρεπαν να επικοινωνήσουμε ούτε με τη δικηγόρο μας.
Θέλω να προσθέσω ότι μεταφέρθηκα στο νοσοκομείο για περίθαλψη του χεριού μου μόνο μετά από παρέμβαση της δικηγόρου μου. Μέχρι εκείνη την ώρα δεν μου δίναν ούτε λίγο πάγο.
Σχετικά με κελιά που μπήκαμε μέχρι να μεταφερθούμε το πρωί για τα αποτυπώματα, η διαχείριση ήταν απόλυτα σεξιστική. Τους άντρες τους βάλανε σε ένα κελί, το οποίο είχε περιορισμένα κρεβάτια μεν αλλά με στρώματα και κουβέρτες, το βραδύ τους δόθηκε νερό και φαγητό. Τις γυναίκες μας μετέφεραν σε ένα κελί το οποίο είχε μέσα μόνο τρία παγκάκια. Δεν μας δόθηκε ούτε νερό, ούτε φαγητό. Ευτυχώς που η μια η κοπέλα είχε λίγο νερό οπότε πίναμε όλες μια γουλιά από αυτό.
- Γιατί θεωρείτε ότι η αστυνομία προχώρησε σε αυτή την εκτεταμένη καταστολή;
Ζ: Τα κίνητρα της αστυνομίας για να προχωρήσει σε αυτές τις ενέργειες θεωρώ ότι είναι πολιτικά και αποτελούν έμπρακτη εφαρμογή του αφηγήματος της κυβέρνησης περί «Νόμου και Τάξης». Ουσιαστικά η αστυνομία ήθελε να έχει έναν επαρκή αριθμό συλλήψεων για να φανεί ότι η κυβέρνηση κάνει έργο και έκανε συλλήψεις σε «εύκολους στόχους». Δηλαδή σε άτομα που απλά έτυχε να βρίσκονται σε ένα στενό στα Εξάρχεια ή στην γύρω περιοχή. Σύντροφοι που είχαν έρθει έξω από τη ΓΑΔΑ το βράδυ και ρωτούσαν παιδιά που αφέθηκαν ελεύθερα, μας είπαν ότι είχαν συλλάβει μέχρι παιδιά που περνούσαν από την Ομόνοια! Ένα παιδί με το οποίο μίλησα εγώ στη ΓΑΔΑ είχε βγει απλά για να πάρει τσιγάρα και συνελήφθη! Ένα άλλο γυρνούσε από τη δουλειά του…
Αυτή η υπόθεση φέρνει ξανά στην επιφάνεια και την τεράστια αυθαιρεσία της αστυνομίας η οποία μπορεί ατιμώρητη να χτυπάει και να φορτώνει σε ανθρώπους ψεύτικες κατηγορίες, ακόμα και κακουργήματα, όπως είχαν αρχικά φορτώσει σ’ εμένα και την Ειρήνη, για να τρομοκρατήσει τη νεολαία και να εξυπηρετήσει πολιτικές σκοπιμότητες.
Είναι εντελώς εξωφρενικό να κατεβαίνουμε σε μια διαδήλωση για να τιμήσουμε τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου, για να παλέψουμε για τις σημερινές μας διεκδικήσεις και να καταλήγουμε κατηγορούμενοι και χτυπημένοι χωρίς κανένα λόγο. Αν νομίζουν ότι θα μας φοβίσουν για να σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε, είναι γελασμένοι. Δε θα τους περάσει!
Ε: Η κυβέρνηση βλέπει και τι γίνεται με τη νεολαία σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Τη βλέπει να εξεγείρεται στο Χονγκ Κονγκ, στην Χιλή, στο Ιράκ, στο Λίβανο και αλλού και να διεκδικεί μια καλύτερη ζωή, δικαιοσύνη, ελευθερία… Φοβούνται μην γίνει κάτι αντίστοιχο κι εδώ και προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν για να μας αποτρέψουν. Δεν τρομοκρατούμαστε. Δεν υποχωρούμε!
Ζ&Ε: Θέλουμε να πούμε ευχαριστώ σε όλες και όλους όσους στάθηκαν και συνεχίζουν να στέκονται αλληλέγγυοι σε εμάς και σ’ όλα τα παιδιά που συλλήφθηκαν άδικα και παράνομα, σ’ όλα τα παιδιά στα οποία η αστυνομία επιτέθηκε και χτύπησε αυθαίρετα. Επίσης θέλουμε να ευχαριστήσουμε και την Ομάδα Νομικής Βοήθειας που στάθηκε από την πρώτη στιγμή στο πλευρό μας. Η αλληλεγγύη είναι ένα από τα πιο δυνατά όπλα που έχουμε σε αυτό τον αγώνα (με όποιον τρόπο τον δίνει ο καθένας από εμάς) για έναν κόσμο χωρίς φτώχεια, χωρίς καταπίεση, χωρίς ανισότητες, ρατσισμό, σεξισμό και εκμετάλλευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου